Mikdat Bal Şiirleri - Şair Mikdat Bal

Çıkışı yok bir yola nasıl düştün ey gönül
Gölgesi yok çöllerde yandın piştin ey gönül
Geri dönüşün de yok neden saştın ey gönül
Girdin bir labirente, kaçmaya mecalin yok

Arap saçına dönen, gizemler çözülür mü

Karanlık gecelerde zulüm saçan ışıklar
Çakıyor şimşek gibi gör insanlık nerdesin?
Enkaz altında kalan parçalanmış beşikler
Bakıyor eşek gibi kör insanlık nerdesin?

Ey Muhammet ümmeti neden susuyorsunuz?

Sizden farkım yoktur benim
Ben korkmaktan, korkuyorum
Başka korkum yoktur benim
Ben korkmaktan, korkuyorum

Beni yıldırmaz her durum

Neler yapmazlar ki rating uğruna
İstismar istismar başka bir şey yok
Kimler önem versin yalan doğruna
İstismar istismar başka bir şey yok

Elinde kamera elinde merçek

Irkçı değilim!

Irkçılığın ilki şeytanda başlar
Adem’den üstünüm sandı, yanıldı
Cehennem yakıtı, insan ve taşlar
Bir çoğu iblise kandı, yanıldı

Müjde, vatandaş müjde, indirim var indirim
Önce yutmanız gerek, kolay olur sindirim
Yüzde yetmiş yalana yüzde yüzlük bindirim
Birbirini kandırmak işte bu kadar kolay
Alan razı, satanda, halay çekelim halay

Hediyeler çuval çuval
Millet bakar aval aval
Aynı masal aynı maval
Yutanlara üzülürüm!

Yalakada türlü hüner

Aklı olan bir insan öz nefsini sorgular
Ölümünden sonraki hayat için fehmeder,
Yararlı işler görür meşgul etmez kurgular
Aciz insan gayretsiz kurtuluşu vehmeder

Hak indinde işlerin en sevimlisi olan

Yaşı başını almış, çalıştırmaz kafayı
Boru gibi insandır aklı belinde olur
Kurban eder dostunu, reva görür cefayı
Görünce tanırsınız zehri dilinde olur

Yaptığı her eylemle dostu üzmektir işi

Daldım bir ummana yüzeyim dedim
Başka bir alemde gezeyim dedim
İnciden mercandan dizeyim dedim

Bu dünyada başka dünyalar gördüm
Rüyalar içinde, hülyalar gördüm