Mikdat Bal Şiirleri - Şair Mikdat Bal

Hadi anlat gönül sırrın bileyim
Pozlarını canda buldum ey gönül!
Nice derde saldın bırak güleyim
Nazlarını künde buldum ey gönül!

Bahtım kara sen de kalkıp döversin

Ant içtum yemin ettum
Artuk sevmeyeceğum
Ağlayp dizlerumi
Daha döğmeyeceğum

Yükseklerun karları

Bir idik, kardeştik ne hale düştük
Bir birine kuyu kazanlardanız
Çok ileri gittik hududu aştık
Doğru yoldan çıktık azanlardanız

Herşeye bir hile, fesat ekledik

Her şey sahte öz kalmadı
Söylenecek söz kalmadı
Utanacak yüz kalmadı
Bu medyadan ne beklenir?

Yalan yanlış informasyon

Yakacak yıkacak öldüreceksin
Gece baskınıyla saldıracaksın
Kalanları hapse dolduracaksın
Bu mu demokrasi, Mister bay başkan?

İtlerin hapiste verir şokları

Vahim durum, Rumoğlu Rum soytarı
Yazık ettin Annan seni kandırdı
Rum’a uşak olmak soysuzun kârı
Tavırları uşaklığı andırdı

İş yapıyor Türk halkını ekerek

Çıkışı yok bir yola nasıl düştün ey gönül
Gölgesi yok çöllerde yandın piştin ey gönül
Geri dönüşün de yok neden saştın ey gönül
Girdin bir labirente, kaçmaya mecalin yok

Arap saçına dönen, gizemler çözülür mü

Karanlık gecelerde zulüm saçan ışıklar
Çakıyor şimşek gibi gör insanlık nerdesin?
Enkaz altında kalan parçalanmış beşikler
Bakıyor eşek gibi kör insanlık nerdesin?

Ey Muhammet ümmeti neden susuyorsunuz?

Sizden farkım yoktur benim
Ben korkmaktan, korkuyorum
Başka korkum yoktur benim
Ben korkmaktan, korkuyorum

Beni yıldırmaz her durum

İnsan fark edemiyor kendine ettiğini
Kazanırken herşeyin elinden gittiğini
Nefes nefes an be an ömrünün bittiğini
Bilebilse gurbetçi bu kadar üzülmezdi................Ozan Mikdatî

Her şey ateş pahası her şey olmuştur akkor.