Mikdat Bal Şiirleri - Şair Mikdat Bal

Diyar-i gurbette sazı elinde
Ah! vatanım deyip ağlar bu ozan
Vatan hece hece tatlı dilinde
Uzun hava çalıp çağlar bu ozan

Türkiye uzak mı, ulaşılmıyor?

Tadı yok,kaldı acısı
Çekiyor ölüm sancısı
Oldu bir barut fıcısı
Şu dünyanın hâline bak

Suyu havası kirlendi

Yazı kışı yok onun zamansız açan güle,
Kafesi gönül iken şakıyan bir bülbüle
Ufak bir esintide uçup savrulan küle
işte aşk, sevda derler, sözlüğe böyle yazın
Başka anlamı varmı bu cilvenin bu nazın

Yazdıkça hiç bitmeyen tükenmeyen kalemsin
Yalnız seninle yazan ellerim şahit olsun
Gecemde gündüzümde yegâne meşgalemsin
Seher vaktinde esen yellerim şahit olsun

Sen bendesin ben sende, başka şeye gözüm yok

Yazmaya yeltendim, ağrıdı kafam
Hapı şurup ile karıp da yazdım
Ateşim yükseldi bitmedi cefam
Başıma patates sarıp da yazdım

Konuyu dağıttım, ortada kaldım

Dünya ya gözlerimi, açınca yanımdaydı
Rızkım olan ilk sütü, içince yanımdaydı

Ağlarken yanımdaydı, gülünce yanımdaydı
Hasta olup rahatsız, olunca yanımdaydı

Biri kalkıp sana Türkçü der ise
Hiç üzülme böyle nane yer ise
Utan bundan eğer bu söz şer ise
Ben Türkçüyüm, Türk’üm ve müslümanım

Böyle diye diye soğutmasınlar

Dinledikçe insan bıkar dilinden
Yanlış bulur yanlış söyler, bu herif
Hep şikayet bir şey gelmez elinden
Yanlış bilir yanlış eyler, bu herif

Her zaman konuşur söz olsun diye

Hayalleri, düşlerimi, aklımı
Zorlaya, zorlaya saçım ağardı
Hayallerde gerçek payı saklı mı?
Öyle olsa, gökten altın yağardı

Mali hülya tatlı rüya, dilekler

Uykudan kaltım gece kalkmanın sebebi var
Önce saate baktım, bakmanın sebebi var
Bir de sigara yaktım, yakmanın sebebi var
Gene geç kaldı çocuk, Allah ıslah eylesin

İşte babalar böyle, çocuk otuz yaşında