Mikdat Bal Şiirleri - Şair Mikdat Bal

Köylü millet efendisi, sustukça
Anasından emdiğini kustukça
Yalakalar kuyruğunu kıstıkça
....Yazarlar mı? aman beni söyletme!
....Muhabir mi? sakın ona meyletme!

Dinledikçe insan bıkar dilinden
Yanlış bulur yanlış söyler, bu herif
Hep şikayet bir şey gelmez elinden
Yanlış bilir yanlış eyler, bu herif

Her zaman konuşur söz olsun diye

Hayalleri, düşlerimi, aklımı
Zorlaya, zorlaya saçım ağardı
Hayallerde gerçek payı saklı mı?
Öyle olsa, gökten altın yağardı

Mali hülya tatlı rüya, dilekler

Uykudan kaltım gece kalkmanın sebebi var
Önce saate baktım, bakmanın sebebi var
Bir de sigara yaktım, yakmanın sebebi var
Gene geç kaldı çocuk, Allah ıslah eylesin

İşte babalar böyle, çocuk otuz yaşında

Selam ile başlamak sözlerin ilk başıdır
O halde selam olsun başlar iken hitaba
Şiirle mektup yazmak aşıkların işidir
Herkeste ayrı dert var, dertsiz var mı acaba?

Murat ettim halini ahvalini sormayı

Yağmuru bol olur, havası ılık
Tarlasında mısır, denizde balık
Görmeye değer yer, tarihten kalık
Bir başka diyardır, Karadenizim

Herkesin sevdası, tarihler boyu

Sargılayın beni azmasın yaram
Yorgunum argınım, gurbet ellerde
İştahım kalmadı uykular haram
Gerginim, dargınım gurbet ellerde

Özlemden hasretten gönlüm dağlandı

Dinin nedir?
-İslam,
Kitabın?
-Kur’an
Ya kıblen neresi?
-Kabedir kabe

◄ -HAREKAT-HAKARET
◄ -Anlaşılmıyor konu
◄ -Karıştı harfler
◄ -A yerinden kaydı
◄ --R yerinde durmadı
◄ --E sonlara doğru yer buldu

Dost öyle bir insan ki, canından can katar dost,
Bunlardan çok yok amma, dost dediğin böyledir!
Kutsal bilir dostluğu, bencilliği atar dost,
Arkadaşlar çok amma, dost dediğin böyledir!

Demez asla yapamam, her işini bitirir