Mikdat Bal Şiirleri - Şair Mikdat Bal

Zalimlerin suçlarını
Zor olsada yazacağım
Yurdumun muhtaçlarını
Hor olsa da yazacağım

Bu fakirler ne ederler

Ne idin bak ne oldun, kafanı yormalısın!
Bu gününü yermeden, dünününe bak uşağum!
Etrafında oynanan oyunu görmelisin
Akşam vakti girmeden, günününe bak uşağum

Umudunu kesenler, dipsiz kuyuda yiter

Beş şey var ganimettir bilin kıymetlerini
Kaybedince anlarsın bunların değerini
Beş tanedir sayayım bunların her birini
Sıhhatın kıymetini bozulunca anlarsın

Güçü veren Allahtır güçlü sanma kendini

Dünya kimine dost kimine düşman
Yaşarsan da budur, başka dünya yok!
Her iki halde de her biri pişman
Şaşarsan da budur, başka dünya yok!

Kimi yer kimi de bakar sürekli

Dostluk ve naziklikle gönüller fethedilir
Her zaman yalnız kalır kabaların kabası
Mütevazi insanlar sevilir methedilir
Kendini beğenenler boşa gider çabası

Kötü alışkanlıktır alçaltır kibir gurur

Otuz yıldır gece gündüz durmadan
Bu kuvvetin kaynağını sormadan
Bir an bile buna kafa yormadan

Hollandayı mekan ettim ne buldum
Hepsi boşmuş,gençlik gitti yoruldum

Yaramaz dediğin şahsa nazaran
Bir farkın var ise söyle bileyim
Yüzü ne utanan ne de kızaran
Başka bir ar ise söyle bileyim

Taharet almıyor sen alır mısın?

Bir çok konularda sıfıra düşmüş
Kafadan atıyor bilgisi noksan
Dini anlatırken küfüre düşmüş
Din ile imana ilgisi noksan

Hep kulaktan dolma nasıl yetinir

Yolculuk esnasında gemim batmış deryada
Kurtarın, imdaaaaaat! diye, başlamıştım feryada
Gerçekti, uyanıktım, ne düşte, ne rüyada
Erenler apışırdı, bu hayra yorulmazdı
Delinin biri diye üstüne durulmazdı

Yok mudur hiç insafın
Deli eder her lafın
Yolu yordamı bilmem
Diken dolu etrafın

Dili keskin kaynana