Mikdat Bal Şiirleri - Şair Mikdat Bal

Ne aradın ne sordun, ne bir haber yolladın
Bir mezar gibi sustun, nedir bunun hikmeti?
Bu soğuk rüzgarınla, beni sarstın salladın
Devirmeye mi estin, nedir bunun hikmeti?

Hiç böyle etmemiştin, arayıp da sorardın

Ayrık otu gibi her yanı sardı
Kökü kazılmadı ona yanarım
Tahammülümüz son radde’ye vardı
Başı ezilmedi ona yanarım

Sabır çoktan taşmış test olmaz ama

Bitti heveslerim yaş geçti diye
Dura, dura kışım yaz mı olacak
Elimden fırsatlar hep uçtu diye
Vura, vura döşüm düz mü olacak

Bu yalnızlığımdan çıkmazsam eğer

Hasret çeke çeke saçım ağardı
Aynaya baktıkça yolasım gelir
Saçlarıma böyle kar mı yağardı
Özlemi tattıkça solasım gelir

Umut devam eder çıkmayan canda

Hele dinle sana bir kaç sözüm var
Matrak değil gülmeyesin uşağum
İyi dinle, öğren buna lüzum var
Oyunlara gelmeyesin uşağum

Açıkgözler baş köşeyi alsa da

Onca hasret onca yara
Ezmiyorsa sabırdanır
Gurbet kuşu bahtı kara
Azmıyorsa sabırdandır

Göz yaşını sildiğini

Seni tanımıyorken, rastlamıştım adına
Elime kalem alıp sormuştum inadına
Verdiğin cevap hoştu, doyum olmaz tadına
Gerçek bir dost bulmuştum, Bal Bal’a katılınca
İnsan bir hoş oluyor bu dostluk tadılınca..

Gam yükünü felek sardı boynuma
Son diyorum 'on' varıyor üstüme
Dert bir değil ateş doldu koynuma
Yan diyorum 'don' varıyor üstüme

Ağır gelir yol yokuşta inlersin

Sanki!

Dağların tepesi duman sardıkça
Gözüm buğulanır yağarım sanki
Gök yüzü açılıp güneş vurdukça
İçim ferahlanır ağarım sanki

Çok şükür yaşıyorum
Canımı taşıyorum
Ebede koşuyorum
Derdim Allah’a ayan

Mekanım divan, serir