Melih Coşkun Şiirleri - Şair Melih Coşkun

Emin ol ki ırmak bakışlı kız
Seni unuttuktan sonra da
Yine böyle titreyecek dizlerim
Kalbim yine bambaşka heyecanlarla çarpacak...

Çünkü ben

Adımı anmayı unuttuğun günden beri
Aşkı kirletiyorum karanlık sokaklarda
En suskun şahidim oluyor gece
Ama bil ki namuslu oluşundan değil
Dilsizliğinden susuyor

Acılar bütün kadınlardan daha doğurgandır bu gece
Ve hissedebildiği için bunca kederlidir insan

Herkes sevildiği için güzeldir.
Bense şairim
Sadece baktığım için gözlerine...

I.
Açıldı işte perde
Çıktı sahneye oyuncular birer birer
Yine çalmaya başladı o şarkılar

Yıllardır görememiş gibiydim yüzlerinizi

Acılar tohumlarıdır şiirlerimizin
Mürekkebidir en güzel dizelerimizin
Kırarak daralan bir göğsün kafesini
Yazılır her akşam kentin yoksul duvarlarına

Bir koyu kızılı ararken gün batımında

Bilmezdim meşruluğunuzun
Kapı ardında
Kopartıp kafalarımızı
Kendi içki sofralarına
Meze yaptığını

Aşka olan açlığımdan
Ömrümün bütün doğrularını bir çırpıda silip
Tek bir yalana inanmaya hazır bekleyişim...

Ve hürriyete olan sevdamdan
Kurtuluş düşleri kuran kumral bir çocuğun

Acılarımın çetelesini tutmadım hiç
Ya da çıkartıp kılıcımı kınından
Savaşmadım tek başıma
Gecenin üzerime saldığı hüzünlerle

Dünyada yazılmış bütün şiirleri ezbere bilip de

anlaşılabilmek için
anlayabilmekle başlamalı işe
bulanık demeden önce
dibini hayal etmeli bir suyun

gülen gözlerimin ardına

Anlatamam,
Tükenmiş bir umutla
Aynı odayı paylaşmadım ki daha önce

Anlatamam,
Hiçbir ölümü öpmedim alnından çünkü,