Ey çocuk
Elinde gül tutuyorsun
Dikenlerini saklayarak
Oysa ben
Gülü dikeniyle de severim
Korunaklı tutarak
Uzunca zaman geçti
Betimleyemiyorum gözlerini
Nede saçına aklar düşen rengini
Yüzünde çizgiler mi var
Bilemedim şimdi
Emsallerine baktığımda
Kim kalmış ki bu dünyada
Ebedi sevgin kalsın
Sadece dostluğumuz
Arada bir hatırlansın
Karşılaşırsak bir gün adressiz umarsız
Köhne bir kır kahvesi
Ağlıyorsa gece yağmurla bil ki
Yüreğimin çıkmaz sokağında kayboldun
Masum hayalleri dalgalar alıp
Kıyıya vurdu
Martılar sessizliğe gömdü çığlıklarını
Gün geceden sıyrıldı
Gözyaşlarıyla yıkamadan
Eski bir albümü
Sandım ki unutulmuş
Yaralarım meğer dururmuş
İçime işleyen
Uzun koridorlardan geçerek
Tatlı bir telaş
Evde hazırlık
Yatağın başucunda katlanmış
Sabahı bekleyen elbisen
Soba yanında sepette
Beş yavrulu kedin
Çocukluk bir nar ağacı
İçinde türlü türlü oyunlar
Tasasız uykularla
Her günün sabahına
Bayram var gibi uyanmalar
Çocukluk yetişkinliğe özlem
Ben gitmeyi bilirim
Siyah gözlerin gibi
Gecenin koynuna saklanıp
Katlanır yüreğim
Anısı var bütün şiirlerin
Kapımı çalsa da ayrılık
Mevsimler solar
Gelip geçerken
Ekinler gibi yüreğimde
Yeniden bitersin
Ah ah tarifsizim
Her gün batımı yönüne doğru
Yalnızlığın düğümünün
Çözüldüğü zamanlar
Bir gemi dolaşıyor
Issız sularda
Kanatası soğukluklar
Kaldı kırıklıklarda
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!