Kendinden mi gidesin var benden mi
Aşk eskidi
Siyah beyaz ara
Bu aralar kırgınsın
Elinden düşen bir bardağa
Kırılınca dağıldığı için değil
Bir mazide doludizgin
Koşulmaz
Yegane kızgın kumlarda yalınayak
Gece ayaza
Sarılır uyursun
Nitekim boşluğun kadar yanmak
Kayıp şehir
Say ki uykuda
Giden dönemiyor sonunda
Kimini ziyarete gelirler
Kimi hiç hatırlanmaz
Gece olunca
Beklemek özlem azaltan mı
Çoğaltan mı
Bir mavilik mi
Bulutların ardında
Sislerden sıyrılmış
Özgürlüğe bırakılmış bir tay mı
Ayrılığı topladım bir bavula
Dünden kalan
Ne varsa düşen payına
Bölüştürdüm ortaya
Hüznü bana bıraktım
Çekilmez hasretse tarafına
Ben senin rüzgarınla savrulan
Bir yaprakken
Biri yerden
Eğilip aldı beni
Şimdi bir defterin arasındayım
Korunaklı
Tanemken bir toz gibi savrulan
Yüreğim yokluğunu kaldıran
Ben bir zeytin ağacı
Sense bir çiğ tanesi
Yaprağıma dokunan
Bendeki mevsimsin
Şiirin yasak olduğu
Sevginin kıt olduğu
Bir evde
Sevilmekten çok sevmeyi öğrendim
Defterlerim sana ilk şiirlerim
Sobada yandı
Benim Annem
Dünyanın en fedakar kadını
Ne zaman yanına gitsem
İçim bayram çocukları
Bahardır özleminin kokusu
Saçlarından saçlarıma
Gün geceden
Belli ki gitmiş
Eriyen zaman gibi
O sevgide tükenmiş
Çabasız çabayla
Her yol denenmiş
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!