Melek Dalgıç Şiirleri - Şair Melek Dalgıç

Bir gece vakti gelsen
Uykulardan uyanıp
Apansız
Yağmurlara kanıp
Islanmış sırılsıklam
Titreyen dudaklarınla

Uzun zaman sonra
Yazdım bu mektupları sana
Bir yol ayrımında
Her biri kırgın
Pulsuz
Hepsi bir güne

Zaman eskidikçe
Daha az hatırlıyorum
Hiç bir şey çağrıştırmasa da
Rüzgar adını heceler
Kızıyorum kalbimin bıraktığını
Aklım alınca

Hayat dediğin
Bir kahve telvesi
Neyi anlamlandırabiliyorsan
Sana kalmış gerisi
Gün yorgun dünden kalma
Bir avuç dolusu kırık hatıra

Ağustos sıcaklığı
Cırcır böceklerinin
Neşesini artırırken
Gözlerimde hayalin
Gömleğin dut karası
Gözlerinde kalıp

Ruhumun araka bahçesinde
İki çocuk oyun oynuyor
Biri sen diğeri ben
Oyun bitti derken
Soruyorsun
Gözyaşıyla sen

Aşk sonucu düşünülmeden
Oynanan bir oyun
Birinin canı yanacak ki
Bozulsun oyun
Sihirli değnek değecek kalbine
Uykudan uyanacaksın

Güne başlarken
Martılar bir telaşsız
Denizden firar sokak aralarında
Atılan simide kanıp
Artık bir vapurun
Peşinden yol almıyormuş

Mühürlü sözlerim
Açılmamış bir mektup
Alfabeyi yeni yeni
Öğrenen çocuk
Eğri büğrü yazar ya ismini
Ya sil yada sen yaz

leylak güneşe aşık olmuş
Ve bunu güneşe
Çekincede de olsa
Zar zor söylemiş
Güneş bende
Seni seviyorum demiş