Melek Ayaz Şiirleri - Şair Melek Ayaz

Neredesin Güneşim, gecelerin çanağında, korkuyu demliyorum, neredesin güneşim kuzucum...
Yüreğim acıyı emiyor sünger gibi, neredesin özlemim doyamadığım kuzumun kuzusu, gelde yanlızlığım oluver...
Annesini yitirmiş bir çocuk ruhum, yetim, dokunsan ağlayıverecek, gözümün gördüğü, gözüme yabancı, kulağımın duyduğu kulağıma. Bıraksam yüreğimi yarasalar götürecek, bedenim ters düşüyor yollara....
Hangi ölümlerle yüz yüzeyim bilmiyorum..Gel ey saçlarının teline canımı verdiğim...Gel... Rüyalarımdan çıkmayan hayatıma gel...gel kuzucum gel...
Hayatı donduran bir iklimdeyim, çiçeksiz baharların yoldaşıyım...Şimdi varıp özlemini dağlara anlatıyorum, belki dağlar anlar beni, baharı bekler gibi bekliyorum yüreğimin köşesinde seni...Hadi gel kuzucum gel...gel artık....

Ben çok ağladım
Kendimden biliyorum
Sizi de ağlatırlar bir gün
Acılardan nasibi alırsınız
Sevgisiz kurak bırakırlar
Gözyaşlarınızla öksüz kalırsınız

Ah be gözlerinin karasına, kurban olduğum Erenim, söyle canım içi, peşimize takılan bu rüzgar nereli. Ezbere mecnun olduk, insan dolu çöllerde, kolumuzun bir tarafı kırık, nacar kaldık türkülerde.
Of..Erenim Offf yastığımız taş oldu yüzümüze, yüreğimizi siyah, beyaz eski fotoğraflara dönüştürdüler. Erenim umutlarımızı biz doğarken söndürenler oldu.. Tam ağzımız süt doluyken, kaç çocuk düşüverdi bizim gibi, sessizce sürükleniverdi erenim, kaç çocuk...Gecenin sisi içinde, sarnıç suları gibi, sızıyor uykunun katmanlarına, Ah be Erenim ruhumuz yolunu şaşırtılmış gibi, bana doğru durmadan gidip gelerek sabahı soruyor... Her yaklaşan karaltıya, her demir atmış şilebe, adresini soruyor güneşin adresini Erenim...İşte bak canımın içi şafak söküyor, bulut silkeleniyor, Güneşin alaycı bakışlarıyla...gözlerinin masum gülüşüne kurban olduğum, kaç yerinden deliniyor sis... Uyan kırık kanatlım uyan, seni vuran silah, çoktan düştü suya...Canım benim hayat, her çocuğun anı defterine yazdığı gibi, bir gemiye benzemez, benzediğini varsaysak, sen o geminin, ne kamarasını bilirsin, nede güvertesini, ne kaptan olabildin o gemide, nede yolcu, ah ciğer parem en güzel günlerin, makina dairesinde geçiyor...O saf temiz çocukluğunun anı defterini yaktılar, ezdiler un ufak ettiler, hem senin... hem de benim...Erenim bir şişenin içine koydular bizi, uçsuz bucaksız sis denizine saldılar canım saldılar vallahi saldılar erenim...Anlayamadık, erenim hangi savaşın içinde olduğumuzu, biri çocukluğumuzu çiğneyip geçti, biri duvarları yıktı, camları kırdı, fırtına gelip hayatla aramıza serildi be erenim...Birmilyon kere çoğaltı hüzünleri, bizi yaraladı...biri ekmeğimizi aldı, biri soğanımızı çaldı, hiç yoktan vurdular bizi erenim, vurdular kafesteki kuşumuzu...İçim yanıyor...yüreğim kanıyor, o kara gözlerine baktıkça vallahide, billahide, soldurmasalardı yüreğimizi ne olurdu...Senin tarantulanın zehri hiçtir erenim, hayatımıza akıttıkları zehrin yanında...Biliyormusun canım, hiçbir hesabımız yoktu kimseyle, hiçbir aykırı yanımız, hiçbir yalanımızda yoktu.... Çldılar Erenim çaldılar hayatımızı...Ah Erenim o çalıntının içinde, Annelerimizin yüreği olmasaydı yanımızda, dayanamazdık...Erenim...Dayanamazdık...

Ey vicdansız kader,
Ey vicdansız acı,
Yine mi kapımı çaldın,
Aldın alacağını,
Daha ne istiyorsun?
Yine yüreğime,

Zemheri ayazında kızıl gölgelerle,
Hayallere dalar yüreğim,
Kar tanelerinde üşür,
Kızılda yanarım kimi günlerde,
Her su serpildiğinde yüreğime
Çocuklar gibi bilye oynarım.

Kuşatılmlş benim yanlızlığım
Sular bulanıyor dokununca,
Ay bile kararıyor.
Yanlızlıklar içinde dağılıyor ellerim,
Yıldızları ayıklayınca
Gökyüzü bile kararıyor.

Çıranın renkli isinde..?
Ömrüm rüya görmedi...?
Bin bir gündüz,
Bin bir gece,
Nasıl geçti imbikten...

Dedeme sordum,
Hayal ne demek,
Ah yavrum,
Hayal,
Havanda dövülmüş hava,
Hayallerinin peşinde gitme,

Ben hangi göğün yağmuruyum,
Hangi vadinin, hagi ırmağın suyuyum,
Ancak sen söylersin bana anne,
Nasıl bir sevginin çocuğuyum,
Benzer çizgiler gülümsüyor,
Yürüdüğüm yollarda,

Ğün ağarır,
Gözlerim ağlar ardından.
Alnından ayazlarla öptüğüm,
Körpe boyunlara geçirilir mi,
Şafağın ilmiği.
Yine ayrılıklarla yollara düştük,