Melek Ayaz Şiirleri - Şair Melek Ayaz

Yanlızdım O şehirde,
Uyuduğum yatak benim değil
Ağladığımı görenler tanıdık değildi
Sessizliğime üzülenlerse burada yok.
Yanlızdım O şehirde,
Yaslanacağım agaç çoktan çürümüş...

Gün olmuş, açmışım yanlızlığımı yangınlar ülkesi gözlerinde. Seni almışım yüreğime dünyanın en kuytu köşesinde, en mahşeri yerinde, canıma can katmışım, en amansız anımda, seni koynumda saklamışım, yıldız uçmuş dallarımdan, gülü mızrap yapmışım, umudu kalkan...Darmadağan olmuş hayatım, ben sana koşmuşum ölümler ortasında, özlemişim ölümüne, medet bekler olmuşum durgun sulardan, yüreğimin duldasına gizlemişim firar ettiğin sevdanı, titremişim üstüne kapamışım gözlerimi, düşüm olmuşsun, açmışım gözlerimi, kavgam olmuşsun ve doruklardayken yanlızlığım, elimi uzattığımda tutunacak dalım olmuştun...ooofff sonra koptu fırtınaların en amansızı, en amansız yerinde açmışsın en onmaz yaraları...yetmemiş nefesin dorukların havasına, sönmüş gözlerindeki ışık, kaybolmuş hançer yalımı bakışın,,,mümkün olsaydı eğer anlatabilseydim kendime sensizliği, yokluğun kanamazdı...gökyüzü maviliğinde gelinciklerin üstüne, sökerdim seni yüreğimden, ne çareki yer yerinden oynasa ne mümkün seni söküp atmak yüreğimden...ne mümkün seni unutmak...aynı kan, aynı gen ne mümkün unutmak seni Hasan Ayaz ne mümkün...

Dede kurban..
Oyalamayın....
Kendinizi boş yere..
Bilin değerini günlerinizin..
Dünyaya....
Kazık kakmaya..

İki şey vardır.
Dede kurban.
Biri doğru,
Biri yanlıştır.
Tanrı..iyi ki
Yüreğimize,

Cehennem
İnsanın
Yüreğinde
Sevginin
Bittiği
Yerdir..

Ne hoş olurdu,
Bu geceye aksaydı yıldızlar,
Dalıyorum boşluğa,
Ve karanlığın çıplaklığına,
Bir şimşek patlıyor biraz aydınlık,
Sonra karanlık başlıyor gecede,

Amansız yaşadığımız ölümde,
Solmuş bütün yapraklar.
Soğumuş sevgi,
Donmuş umut.
Kayboldu odada yaşam dediğim,
Bir yürekte sevgiyi büyüten sen,

Bir yıldız düşer her akşam gözlerime,
Düşlerimin yolunu beklerken.
Senin için...
Gözyaşlarımın sularında durmak güzeldir,
Biraz uzak yolculuk yüklendi içime,
Mevsim kış...

Yüreğimden yiğit bir atlı geçiyor
Bedenim boş bir çuval.
Ey yonca yaprağındaki
Çiğ tanelerine eğilen
Genç yüreği güzel gardaşım.
Doğanın gizini koynunda taşıyan

Suskun bakışların,
Biraz daha derine çekiyor beni..
Anladımki çook erken kaybettim seni,,
Sözün bittiği yerdeyim...
Artık anlatmaya,
Ne gücüm nede nefesim var.