Melek Ayaz Şiirleri - Şair Melek Ayaz

Hep böyle garipleşirim geceleri
Geceler neyi sarar,
Geceler ne ister benden..?
Kapanmış pencerelerden bir coşku girer
Asılır da;
Beyazını görmediğim tavandan

Sus demeyin bana dostlarım,
Kaç demeyin morarmış dudaklarla,
Kal demeyin boş sokaklarda hasansız,
Kendimle birlikte ve kendimden uzak,
Ben başka türlü sevmeyi bilemedim,
Sevgimin bedeni su kadar çıplak,

Annemi kucaklamadan
Ademle havadan oluşarak
Ayla yıldızların,
Rüzgarla, yağmurun buluşmasıyla,
Bir damlacık kan pıhtısıyla,
Düştüm senin rahmine,

Bu gece gitmeliyim.
Kırdığım şeylere,
Bir yenisini eklemeden gitmeliyim.
O insanlardan biri gibi sessizce gitmeliyim.
Değişen kimliklerden de adreslerin de
Kapılarını bir kez çalıp;

Dede,
Şiir ne demek,
Ah yavrum,
Karga,
Güvercin doğurmaz,
Şiirin geldiği yer,

Sana yazıyorum
Güneşin başka iklimleri aydınlatmaya, başka gönülleri ısıtmaya gittiği şu akşam saatlerinde, kağıdı kalemi elime alıp, seninle dertleşmek yanlızca sana yazmak ve içimdeki özlemin dayanılmaz olduğunu, elbette bir yerlerden görüyorsun...Sen yüreğimde anlam bulan duyguların tek sahibi, sana ait yüreğimin derinliklerinden, kopup gelen artçı şokları anlatmak ve toprağın, alnından öperken yağmur taneleri, tüm benliğimle sana yağmak istiyorum.
Her gece dudaklarımdan dökülen kelimelerde sen varsın ve yine sen varsın,
yarım kalan hayatın eksik taraflarında...
Bomboş ve sessiz kaldırımlarda hep seni haykırıyorum, sensizliğin inadına.
Bu sensizlik gecelerinde acının en ücra köşelerine, seni yazıyorum....

Altı
Mayıs
Ölüme
Değil
Yeniden
Doğmaya

Ben sonsuz çığlığım uçurumlarda,,,
Kulakların yüreklerin duymadığı,,,
Ben sonsuz sessizliğim,
Som kayalarda,
Kimsenin uzanamadığı...
Yakın beni…..yakın…

Tenin toprağa karışınca,
Türküleri bulutlara astım.
Senden sonra,
Göç etti bütün turnalar,
Ninni söyledi rüzğarlar,
Beşiğinde...................

Umutlarım...
Hep yalınayak dolaştı,
Beni ağlatan masallarda,
Umut ayakkabılarımı giymek,
Ve umutlarıma, koşmak istiyorum..
Müjdelerle gelen güne..