Melahat Kırtekin Şiirleri - Şair Melahat ...

Ben ahşap bir merdivenim
Büyük bir konakta alt kata üst kata
Katılan tüm konuklara eşlik ederim

Ben ahşap bir merdivenim
Buğra bu merdivenlerde doğdu

tarifi yoktu yaptıklarımızın
çocukluktu elimizde olanlar
saçlarını yitirmiş lösemi hastası birine
uzun sarı saçlarını kesip
derdine çare olduğunu düşünen
züleyha çocuk gibi

bana bilinmemiş masallar anla
bütün bildiğim gerçekler bitsin
bir güneş açsın odamın ortasına
bütün düzenler yerle bir gitsin.

bana bilinmiş şiirlerden söz etme

çocuk sustu
konuşacaktı oysa baharın ışıltısını söyleyecekti arkadaşına
arkadaşı oyuncağını elinden aldı
çocuk ağlamaya başladı
arkadaşı çocuk ağladı diye ağlamaya başladı
çocuğun annesi çocuğa bir tokat attı oyuncağını paylaşmadı diye

O gün gelecek bir gün
Bir sela ile duyurulacak kimsesizliğimiz kainata.

Hiçbir keşkenin hükmü kalmayacak. Telafi kelimesi silinecek lugattan.

Yanacak yürek yanacak nefes içe sığmaz bir ah bir eyvah miras kalacak.

Ne yapalım şimdi ozon delinmiş ise
Toplayalım kainattaki tüm terzileri
Gökyüzü dikiş tutar mı
Yer yarılmış gök delinmiş
rüzgar çıkmış ne fayda
Kıyamet günü rötar yapar mı

Hayatıma giren ne varsa bana soru sormadı
Gelen hoş geldi deyip başım üstüne koydum
Kolayca yerleştiler yadırgayan olmadı
Kendi yolculuğumda boş yer aradım durdum
Kimi bey paşa idi kimi sadrazam soyu
Ben hürmet kapısında her daim hazır durdum

Söz vermiştiniz hani güzel günler üstüne
Hepsi birden sessizce teker teker gittiler
Çocukluk düşlerimin ipoteği bendeydi
Bit pazarında her biri haraç mezat gittiler
Gülerdi bir vakit bu kahverengi gözlerim
Feri soldu azar azar sonra tümden gittiler

Ben sizin elinize aldığınız gazete sayfasında okuyamadığınız 3.sayfa haberlerinden birinin kahramanıyım. Üç satırda dayanamadığınız o hayat benim.

Yaşadım. Korka korka utana utana kabahatim yoktu üstelik. Hani yaradılanı severdik biz yaradandan ötürü.

Beni sevemediniz. Her defasında noksanlığımdan vurdunuz. Acıdı mı diye sormadan, kan kaybedip kaybetmediğime bakmadan.

Kelamı bol adamın işidir kalemin hakkını vermek. Ben aracıyım.
Dile dökülen kalpten geçenin kağıttaki yansımasıdır bıraktığım her iz. Beni silmeyin.

İnce ve dahi kırılgandır benliğim. Ne dil bilirim ne hal. Bildiğim bir elin kulu olmaktan öte değildir. Beni hakir görmeyin.

Acizim. Tamahkarım. Yalan bilmem hilaf bilmem. İtaatkarım. Biat ederim beni tutan ele. O nereye sürse ülkem orası. Beni yurtsuz sanmayın.