denizin diğer kıyısına geçiyorum bu akşam
senin bana getirdiklerin ile
ayaklarım çıplak
kısa süreler biçmiştin mektuplarında
kızıl çöl kumlarından bozma
Özledim
Ne yapayım özledim
Koşmayı,rüzgara kafa tutmayı
Bulutlarda manalar aramayı
Çimenlere uzanmayı
Denizle dalgalanmayı
ben seni yolların tanıdığından daha iyi tanırım
dağ,taş,dere yalnız yürüyüşünü bilir
ben içini tanırım senin saç dibinden tırnak ucuna
ayrılıkları kaldıramayacak kadar zayıftır kalbin
belli ki daha ilk aşk kazasıdır bu
Zamanın hangi yoksulluğu ayrı düşürdü bizi
hangi gün bertaraf edildik gülmekten
hangi hüznün cazibesi idi bu
nasıl bir ateşti kavruldukça kavrulduk
hangi duvarda renkli boyalarla yazıldı yanlıızlığımız
ve hangi suçun müebbet cezasıdır ayrılığımız
-neyiniz var efendim durgunsunuz bu akşam
-hiç;
-hiçbir şeyim yok diyorum ama yalan!
Kırgınsınız galiba sebebini sorsam mı
Kırgın değil kızgınım konuşsam her yer tufan
şehrin sokakları kararmış.
biri duvar dibine çökmüş zil zurna sarhoş.
birinin elinde bir bağlama derdini haykırıyor
bir evde ninni sesi bir kadın bebeğini uyutuyor.
bir evde çığlığın bini bin para
gençce bir kız baba yeter artık vurma diyor.
küçük zamanların çocuğuyum ben
bir ayakkabı ile bir yılı bitirmişliğim vardır
bir bebek ile beş yıl oynamışlığım...
bir oyuncağın düşünü kırk yıl kurmuşluğum vardır benim
izbe bir duvar dibine gözyaşımı bırakmışlığım
yaşlarımı saklamak için kolum ile silmişliğim vardır
seni tanımıyor yaşadığım şehir,yaşadığım ülke
seni içim tanıyor yalnız
dudaklarım telaffuz ediyor
gözlerim görüyor şeffaflığını
ancak gecenin ışğında aşinasın gözlere
uyku denen illetin en tatlı yerinde
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!