şakaklarında hırçın rüzgarların zırhı duruyor hala kaskatı
önceleri böyle keskin bakmazdı bakışların
içim ısınırdı alevlenen buğulu bakışlarında
şimdi,yüzü peçeli cellatlar gibisin
bakışlarında teslim oluyor şah damarım kılıcına
ellerin böyle nasırlı değildi senin
Topluyorum,çıkartıyorum
Bölüyorum,çarpıyorum
Olmuyor ne yapsam eksikliğin dolmuyor.
Parçalanan kalbimi topluyorum
Sensiz geçen günlerimi çıkartıyorum
sormadınız halbuki sormalıydınız
anlatabilmeliydim size içimdeki derin kuytulukları
ama sormadınız halbuki sormalıydınız
ne vardı az biraz merak etse idiniz suskunluğumun sebebini
işte o zaman susmazdı dilim
anlatırdım bıkmadan usanmadan
alıp eline renkli bilyeleri
oyundan çıkmaya benzemez
bu hayatın ta kendisi
kabul etmiyor küsmeleri
telafisi yok hayat bu
gitmeli içimden durgun denizim
inan ki bitmeli bu sukunetim
yoksa; telafisi olmayacak hiçbir gün doğuşunun
yaşamak denen şey kesmeyecek yolumu
grilerin tonları arasında tükendi hınzırlığım inadım
her adımda bir ton koyu griye bulandım
Dili susturuldu tüm ahlarımın
Niyet ettim yutmaya unutmaya
Selalar okutuldu hayallerime
Unutmak üzere ayırdıklarıma
Elleri evladının başını okşayacaktı oysa
merhaba dediğim güne elvedam olsun
beni gömdüğüm bu şehre uğurlar olsun
bu sarayburnunda son dolaşmam
sigaramı son kez tüttürüp buram buram
bir türkü tutturmam.
kızma bana koca şehir
Yırtık pırtık hayallerime
fazla geliyor yamalı duyguların.
öyle çok kaplıyorsun ki beni,benden eser yok.
yırtık hayallerim ile hayata dayanacak gücüm yok
,ne yaparım bilmiyorum.
hangi yağmurda arınırım.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!