Mehmet Yaş Şiirleri - Şair Mehmet Yaş

DUYMAZ OLDU


Umudu güneş yaptım,
Ufkumda doğmaz oldu.
Yıllarca sevdim, taptım;

Ana, baba sözünü dinlemeyen evladın,
Bela, bir gölge gibi gezer peşinde oğlum.
Hiçbir işe yaramaz şanın, şöhretin, adın;
Yarını düşünmezsen sen bu yaşında oğlum.

Yaya’nın yerini at aldı, atın yerini motor gücü;
Tarihin evrimleri hayli hızlı, hayli baş döndürücü.
Lakin, nerde insanlığın çağlar boyunca aradığı huzur?
Uzay çağındayız ama, orta çağdan da düşündürücü!

Dünyanın her yerinde insanlar aç, açık, mutsuz;

Sinop bilmem ne Başmühendisliği,
Sinesinde saklar her azizliği..
Varsa bu sözlerin bir densizliği,
İadesi bire üç, helal olsun.

Harun Bey’e asla ermez akıl-sır,

Hayatın çekilir hangi yanı var?
Genç yaşta dertlerin adamı oldum.
Yâd etmeye değer hangi anı var,
Genç yaşta dertlerin adamı oldum.

Ne saygı, sevgi var, ne ahde-vefa,

Şerefine kaldırdığım kadehten,
Sende gıyabımda iç benim için.
Hasretinle doldurduğum kadehten,
Bu gece ayrılmak güç benim için.

Hayalin ağlarken bir kırık neyde,

Ne zaman seni hayal etsem;
Tembel sabahlarıyla,
Yorgun akşamlarıyla,
Yıkık, dökük kaldırımlarıyla,
Bir kent canlanır gözlerimde.

Kimi sevsem ağlattı,
Güldüren olmadı ki..
Acıma acı kattı,
Öldüren olmadı ki.

Sevda gönül gurbeti,

Suç da benim, günah da.. Beni asla düşünme,
Ben bu dünyada yeri olmayan bir şairim.
Benim için üzülme yasa falan bürünme,
Ben senin kıymetini bilmeyen bir şairim.

Bizim dünyalarımız ayrı ki, öylesine;

Kaba kuvvet çeviremez yolumdan,
Bol keseden tehditlere gülerim.
Defolsunlar hepsi güzel yurdumdan,
Marksistlere, faşistlere gülerim.

Türk olan, Türklüğü ile övünsün,