Mehmet Yaş Şiirleri - Şair Mehmet Yaş

Ömrüm bu yollarda tükendi gitti,
Talebenin yolu bitmez mi hocam?
Yaşım on beş idi yirmi beş bitti,
Müzelik olduk be yetmez mi hocam?

Bir Lise de geçti sayısız yıllar,

(Benden de Selam Olsun)

Benden de selam olsun Bingöl Çobanlarına,
Dağları terk etmeyin elin yabanlarına..
Bu dağlar ki, Yurdumun kalesi o Bölge de,
Sakın o ihtişamı bırakmayın gölgede!

Seninle hesabım bitmedi daha,
Bilanço mahşere kalacak sanma.
Şimdilik havale ettim ALLAH'a,
Ellerim yakanı salacak sanma.

Bütün dallarını kırmış olsan da,

Dünya gurur duysun Anadolu’yla,
Ankara’sı, Kars’ı, İstanbul’uyla..
Kara, Deniz, Tren, Hava yolu’yla,
İl’lerimiz birbirine uzansın;
Memleket kazansın, Millet kazansın!

Yazık etmişim yazık..harcanmışım sadece,
Kızmaya değmeyince kızmaktan da vazgeçtim.
Ne oldu kadehlerle avundum da sadece?
Sızmaya değmeyince sızmaktan da vazgeçtim.

Kim anlar ki halinden, kahrını kimler çeksin?

Ne olur anla beni tahammülüm kalmadı,
Derdini dert etsem de bana göre değilsin.
Boyun büktüm nafile, isyan ettim olmadı,
Bir ömür beklesem de bana göre değilsin.

Sonra bizi bu hata yıllarca kıvrandırır,

Ben bazen susarım, bazen çağlarım,
Hüner kalemimde, dilimde değil.
Ben bazen gülerim, bazen ağlarım,
Keramet çilede, zulümde değil.

Barometre gibi algılanırım,

Sensizlik eskisi kadar zor değil,
Dertler birbiriyle yarışır oldu.
Hasretin gözümde tütmüyor değil,
Hayalin karşımda sırışır oldu.

İşte geldim yolun bir yarısına,

Gün hafta da, hafta ay’da,
Mevsim yıl da tükeniyor.
Zamandan yok hiçbir fayda,
Bir fasılda tükeniyor.

İnancını yitirdin mi,

Yirminci yüzyılın son çeyreğinde,
Ardını bilmeyen önüne küsmüş.
Ne saygı, ne sevgi var yüreğinde,
İnsan var ki, kendi gönlüne küsmüş.

Asli görevimiz sanki itiraz;