Güllerin goncası dalında solsa,
Bülbülün figanı biterdi belki.
Ardında bir boyun bükeni olsa,
Gidenler geriye dönerdi belki.
Bir küçük ümidi çok gördün bana,
Sevmek benim hakkım ise,
Bu hak bana ait olsun.
Ötesi bir boş hadise,
Eş, eşine eşit olsun.
Dar ufkunu biraz aşta
Ne olur anla beni tahammülüm kalmadı,
Derdini dert etsem de bana göre değilsin.
Boyun büktüm nafile, isyan ettim olmadı,
Bir ömür beklesem de bana göre değilsin.
Sonra bizi bu hata yıllarca kıvrandırır,
Mutlu günler bir düş gibi damla, damla gözlerimde,
Yaşanmamış sevdaların hasreti var içerimde..
Dileklerim, dualarım yosun tutar yüreğimde,
Beklediğim güneş hala doğmaz oldu göklerimde.
Arkadaş! Zorbanın zulmün önüne,
Durabileceksen gel safımıza!
Milli yaraları günü gününe,
Sarabileceksen gel safımıza!
Bu dava mukaddes unutma sakın,
O gülen gözlerin yok mu be gülüm,
İnan her bakışı ayrı bir ölüm.
Reva mı sevene bu kadar zulüm?
Ne çıkar halimden anlamış olsan;
Ne çıkar gönlümce gönlüme dolsan!
Ben sana bir ömür verdim,
Sen bana ne, ne verdin ki?
Her kahrına göğüs gerdim,
Sen bana ne, ne verdin ki?
Gözlerimde yaş olmuşsun,
Evladın anneye geçmez mi nazı?
Unutmayın anne ben bir çocuğum.
Koruyun, kollayın bu yaramazı,
Unutmayın anne ben bir çocuğum.
Dürüstlüktür bütün servetin bana,
Elimde mektubun, karşımda resmin,
Gözlerim hülyana dalsın bu gece.
Gönlümde hatıran, dilimde ismin,
Şarkılar hüzzamdan çalsın bu gece.
Gücüne gitmesin dostça sitemler,
Birine derdimi açacak olsam,
Hemen el oluyor neden acaba?
Ne zaman maziye dalacak olsam,
Gözlerim doluyor neden acaba?
Engeller günbegün büyür önümde,




-
Mehmet Getizmen
-
İdris Akmetin
-
İdris Akmetin
Tüm YorumlarDizelerini zevkle okuduğum bir ozanımız. Akıcılık, ahenk, duygular; ustaca işlenmiş bir dantel güzelliğinde. Kutluyorum değerli ozanımızı.
Kıbrıs da aynı kırk, yıldan beriye,
Kerkük’ten bir ağıt kaldı geriye..
Kırmızı çizgiler döndü griye;
Şark’ın ihmalini gel de gör Atam!
Sevr’in artıkları suçlar Lozanı,
Ne idraki mümkün ne de izanı..
Hele Güneydoğu cadı kazanı,
81 İl’ini gel de gör Atam!
Kıbrıs da aynı kırk, yıldan beriye,
Kerkük’ten bir ağıt kaldı geriye..
Kırmızı çizgiler döndü griye;
Şark’ın ihmalini gel de gör Atam!
Sevr’in artıkları suçlar Lozanı,
Ne idraki mümkün ne de izanı..
Hele Güneydoğu cadı kazanı,
81 İl’ini gel de gör Atam!