Mehmet Yaş Şiirleri - Şair Mehmet Yaş

Akıp giden zamanda,
Gün dediğin nedir ki?
Hoş bir seda kemanda,
Ün dediğin nedir ki?

Sevgi aşkın kumpası,

Geçmedi bir günüm dertsiz, cefasız,
Bahtımı güldürmek mümkün değilmiş.
Ben mi talihsizim, yâr mi vefasız?
Akıl sır erdirmek mümkün değilmiş.

Çoğu yaşanmadan geçen yılları,

Ergenekon misalinde bu yerden,
Güçlenerek çıkacağız arkadaş!
“İLK KURŞUNU! ” aynı cesur ellerden,
Gün gelince sıkacağız arkadaş!

Semalar özlemiş hilallerini,

Duysun cümle âlem haykırışımı,
İkiyüzlülere muhtaç değilim.
Her insan et, kemik.. kan karışımı,
Kavli gizlilere muhtaç değilim.

Boşa mı yaratmış Hak iki eli?

Her kesimle dalaşır,
Ak'a, kara bulaşır..
Umarım bu mesajım,
Sahibine ulaşır!

20.03.2009

Türk – İslam’la yoğurmuşlar harç’ını,
Granit’ten daha beter Mehmedim!
Namus borcu bilir “Vatan borcu”nu,
Gün gelir canıyla öder Mehmedim!

Mareşal’den, erat’ına tutun‘da,

Dostlar seni dost gözüyle görüyor,
Ana gibi, bacı gibi, yâr gibi.
Bir yol var ki, ardın-sıra sürüyor,
Uzak iklimler de bir diyâr gibi.

Sislense de biraz hüzün’lenince,

Tanrım gör diye göz veriyor amma,
Görmesen olmuyor, görsen olmuyor.
Her gönülde bir aşk ayrı muamma,
Sevmesen olmuyor, sevsen olmuyor.

Dünyaya dert çekmek için geldinse,

Devlet çiftliklerinde semiren davarları,
Başka bir memlekette doyuracak çayır yok!
Mesire yerlerdedir gezinti bulvarları,
Onların mekânında çamur, çökek, kayır yok!

Makama, harcıraha, harç’a secde ederler,

Mısraların dilinden,
En iyi şair bilir.
Şairlerin halinden,
En iyi şair bilir.

Aşk bürürse gözünü,