Mehmet Yaş Şiirleri - Şair Mehmet Yaş

Nasıl da umutluydum telefonu açarken,
Yine kendi dünyamın içine attın beni.
Yüreğim ıslık çalan rüzgârlarda uçarken,
Bu sonbahar sabahı yine ağlattın beni.

Sensiz çarpan kalbim hayata küstü,
Yolumu bağlıyor binlerce engel.
Hiç haber vermeden bir akşamüstü,
Nasıl gittin ise yine öyle gel.

Elveda desen de o gün hüzünle,

Gönlü genç olanın yaşına bakma,
İnsan yaşamakla ihtiyar olmaz.
Beni bu âlemde sensiz bırakma,
Bana senden gayrı biri yâr olmaz.

Murada ermeyen dertli gönlümü,
İdama sürseler yeri değil mi?
Çoktan hak ettimse ben bu ölümü,
Azrail sözünün eri değil mi?

Bu derdin dünyada yokmuş ilacı,

Bu belki de, kaderin bir oyunu,
Ben zalime gönül vermem diyordum,
Çok iyi bildiğim için huyunu,
Başıma bir çorap örmem diyordum.

Hala dirensem de bütün gücümle,

Bu Millet’in gözlerinin içine,
Baka, baka yalan söylüyor bunlar.
Biliyorlar kahpeliğin suçu ne!
Korka, korka yalan söylüyor bunlar.

Gözü kesmez davasının rest’ine;

Deli gönlüm hayalinle uçarken,
Düşündükçe uykularım kaçarken,
Korkuyorum telefonu açarken,
Ne olur sen arasan bir kere de,
Neredesin, yağmur gözlüm nerede?

Etek, gömlek, avize,
Tuza, muza, cevize,
Çek kızım birer vize!
Sütyen, çorap, don taksit,
Vize karta on taksit!

Alıştım beni terk etmelerine,
Kızmıyorum çekip gitmelerine,
Ah mümkün olsa da senin yerine,
Şu kara taşlara yâr diyebilsem;
Senden başka kimim var diyebilsem.

ZAMAN BİR ASIR OLUR



Sen aşkı, şişelerde, kadehlerde arama,
Bir uzak diyardadır varamazsın sır olur.