Mehmet Yaş Şiirleri - Şair Mehmet Yaş

Uzak iklimlerden izlerdim seni,
Bizi birileri görürler diye.
Her gün bir tenhadan gözlerdim seni,
Belki farkımıza varırlar diye.

Ben mi yanılmışım, sen mi değiştin?

Cümle âlem kulun olsa,
Paran olsa pulun olsa,
Kızın olsa, oğlun olsa,
Bırakıp da gideceksin;
Hakka biat edeceksin!

Fırtınalı uzun bir yolculuğun ardından,
Asude bir liman da durulmalı gönüller.
Kim varsa ayrı düşen yuvasından, yurdundan,
Bayram da başköşeye kurulmalı gönüller.

Bunca yıl yaşıyoruz hiç bitti mi gaile,

Azrail’in beni nerde,
Bulacağı belli değil.
Hangi bahaneyle derde,
Salacağı belli değil.

Olmak mühim mi sıhhatte,

Hangi yol yakınsa kurtuluşa,
Hangi yoldan gidilirse barışa,
Hangi yol daha yakınsa,
Geri kalmışlığımızı,
İşsizliğimizi,
Nakavta, tuşa..

Bu kaç yıllık bir sırdı?
Her günü bir asırdı,
Bir gün yolu şaşırdı,
Dışa vurdu bu sevda.

Gücüm yetmedi haşa!

Yorgun gözlerinin derinliğinde,
Hazân mevsiminin ardı yaz değil.
Bir uzun gecenin serinliğinde,
Ruhumu ürperten bu ayaz değil.

Göz yaşımla ıslanırken yastığım,

Her hal işler ötede karışık,
İyiler zamansız dönüyor sanki.
En uzun gecede nurlu bir ışık,
Ne diye ansızın sönüyor sanki.

Bari rahat olsalardı orada,

Mukaddes Ülkümde taviz vermeden,
Kutlu görev yerindeyiz Başbuğum.
Davamızda tefrikaya girmeden,
Emrindeyiz, emrindeyiz Başbuğum!

Bir iki çatlak ses çıksa da bazı,

Er Meydanı derler bu meydanlara,
Bileğine güvenenler güreşir.
Selam kispet’ini kuşananlara,
Pehlivan yenilir, yener güreşir.

Haydi bire yiğit, kendini göster;