Mehmet Yaş Şiirleri - Şair Mehmet Yaş

Ne tuhaf değil mi?
Ben sana “uydu'm olur musun? ” diyorum.
Aslında ben senin peyk’in olmuşum da;
Yörüngende dönüyorum.

Bir dünyalıyım ama,

Köylülerimizi güneş doğmadan,
İşbaşında bulur köy sabahları.
Alaca karanlık fecri boğmadan,
İnsanlarla kaynar köy tarlaları.

Türküsüne beste kaval sesleri,

Köylümüzün gözü, kulağı, dili,
Suyunda, aşında Köy Hizmetleri.
Genel Müdürlüğü, Bölgesi, İl’i,
Hizmet yarışında Köy Hizmetleri.

Üç genel müdürlük birleştirildi,

Kurduğum hayallerin,
Sonrasında kayboldum.
Dost bildiğim dillerin,
Tafrasında kayboldum.

Hayata ilk bakışım,

Arı balı çiçeğinden,
İnsan peteğinden alır.
Mert gücünü bileğinden,
Namert de bey’inden alır.

Kimileri asaleti,

Akıp giden zamanda,
Gün dediğin nedir ki?
Hoş bir seda kemanda,
Ün dediğin nedir ki?

Sevgi aşkın kumpası,

Geçmedi bir günüm dertsiz, cefasız,
Bahtımı güldürmek mümkün değilmiş.
Ben mi talihsizim, yâr mi vefasız?
Akıl sır erdirmek mümkün değilmiş.

Çoğu yaşanmadan geçen yılları,

Ergenekon misalinde bu yerden,
Güçlenerek çıkacağız arkadaş!
“İLK KURŞUNU! ” aynı cesur ellerden,
Gün gelince sıkacağız arkadaş!

Semalar özlemiş hilallerini,

Duysun cümle âlem haykırışımı,
İkiyüzlülere muhtaç değilim.
Her insan et, kemik.. kan karışımı,
Kavli gizlilere muhtaç değilim.

Boşa mı yaratmış Hak iki eli?

Her kesimle dalaşır,
Ak'a, kara bulaşır..
Umarım bu mesajım,
Sahibine ulaşır!

20.03.2009