Mehmet Yaş Şiirleri - Şair Mehmet Yaş

Ömrümün baharı gölgelenmezdi,
Bu hüzün bulutu çökmemiş olsa.
Ahvâlim aşikâr sergilenmezdi,
Gönül hasretini çekmemiş olsa.

Bin yılın çilesi var bir gün’üm de,

Bir güzel ki sormayın,
Ben onu seviyorum.
Boşa çene yormayın,
Ben onu seviyorum.

Sormayın kimin nesi,

Anadolu denen bu Yarımada,
Dünyanın gıptayla baktığı yerdir!
Bir Millet bir Vatan kurmuş burada,
Bir Milletin şaha kalktığı yerdir.

Malazgirt’le başlar bu kutlu çağlar,

Saygınlık isteyenler saymasını bilmeli,
İkaz edilen insan uyanıp irkilmeli,
Hesap vermekten kaçan hesaba çekilmeli..
Ağam, paşamsın diye kargaları güldürme,
İnsanı öldürsen de, insanlığı öldürme!

Razıyım hayatın bütün kahrına,
Ellerin elimde olsun yeter ki.
Her derdi çekerim senin uğruna,
Gönlümün isyanı sussun yeter ki

Seni yitirirsem bir gün gelir de,

İnişli çıkışlı bu aşkın yolu,
Koşamazsan bile adımla gitsin.
Dert etmem feleğin kırdığı kolu,
Varsın yen içinde şadımla gitsin!

Rahmet hasatını fani bağ’ından,
Biçmeği her kula nasip et Mevlâ’m.
Kâbe yollarından, Hîra dağından,
Geçmeği her kula nasip et Mevla’m.

Uzak tut kalpleri küfrün zehrinden,

Sonu meçhul bir yola,
Soktun bizi Ercep bey!
Artık uğurlar ola,
Sıktın bizi Ercep bey!

Despot bir amir gibi,

Senin için düştüğüm şu halleri,
Biliyor da, bilmezlikten gelirsen…
Dilerim lâl olur gözünün fer’i,
Görüyor da, görmezlikten gelirsen.

Benim için tavrın çok mühim idi,

Kusur aramazdı insan insanda,
Saygının, sevginin adı başkaydı.
Son derece cömerdiler ihsanda,
Bilge kocaların şadı başkaydı.

Garibanlar hayatından bezmezdi,