Mehmet Yaş Şiirleri - Şair Mehmet Yaş

Seni çok sevdiğimi ilanı aşk ettim de,
Kalbime gömdüğümü kimseye diyemedim.
Kahrınla için, için eriyerek bittim de,
Ağlarken güldüğümü kimseye diyemedim.

Hüzünlü akşamlarının olmuyor gün aşımı,

Zaman, zaman son vermek istedim hayatıma,
O anda bile aşkın yetişti imdadıma..
Bir tarih koyamadım tükenmiş miadıma,
Sensiz toprak olmayı sana ihanet saydım;
Keşke böyle bir aşkın esiri olmasaydım.

Terörist başına sayın diyenin,
Yaptığı yanına kalmaz diyorum
Tek tedavi yolu var kangrenin,
Kesmeyince deva bulmaz diyorum.

Şehitleri kelle diye saysan da,

Ranza’ma yatar yatmaz koynumdan çıkarıyor,
Resmine baka, baka uyuyorum bir tanem.
Bir mekân zincirini paramparça kırıyor,
Zamana son noktayı koyuyorum bir tanem.

Bu hasret koza’sını düşlerle örüyorum;

Yemin düzenbazın düşmez dilinden,
Söz ise yiğidin erinde olur.
Tok insan anlar mı acın halinden?
Midesi gözünün ferinde olur.

İstersen yaşını bir asra dayat,

Eğer buysa karşıyım senin adaletine,
Sevmek bu kadar da suç olmamalıydı Tanrım.
Boş yere katlanmışım yılların külfetine,
Ömrüm ilkbaharında solmamalıydı Tanrım.

Kim inanır, kim acır dökülen gözyaşıma,

Ömrümün baharı gölgelenmezdi,
Bu hüzün bulutu çökmemiş olsa.
Ahvâlim aşikâr sergilenmezdi,
Gönül hasretini çekmemiş olsa.

Bin yılın çilesi var bir gün’üm de,

Bir güzel ki sormayın,
Ben onu seviyorum.
Boşa çene yormayın,
Ben onu seviyorum.

Sormayın kimin nesi,

Anadolu denen bu Yarımada,
Dünyanın gıptayla baktığı yerdir!
Bir Millet bir Vatan kurmuş burada,
Bir Milletin şaha kalktığı yerdir.

Malazgirt’le başlar bu kutlu çağlar,

Ben çok gördüm böyle boş vaatleri,
Korkunun eseri itaatleri,
Bunlar çılgınlığın son saatleri,
Suyun elimizi kirlettiği gün;
Adalet adına üzgünüm, üzgün!