Mehmet Yaş Şiirleri - Şair Mehmet Yaş

Gidenleri dönmeyen bir dünyada,
Gidip de dönmeyen bir sen değilsin.
Kulaklarım aşina bu feryada,
Şu ömrümü yiyen bir sen değilsin.

Severken ayrılmak, sanki kaderim,

Köylü, kentli, İşçi, memur, sanatkâr;
Mustafa Kemal’in askerleriyiz!
Hepsi birbirinden cesur sebatkâr,
Mustafa Kemal’in askerleriyiz!

Dağ başında koyun güdenimizde,

Ben eş’imle, kızımla, oğlumla çok mutluyum,
Bu aile bağları çözülmesin Allah’ım!
Eşsiz merhametinden her zaman umutluyum,
Sana avuç açanlar üzülmesin Allah’ım!

Ey! Allah’ım sen acı Muhammet Ümmetine,

İthal malıdır yapıtları ve yazmanları!
Hâlâ dış kaynaklar besler bu toraman’ları..
Sahipsiz bulduklarından beri bu meydanları,
Tozmuş bu adamlar, tozabildikleri kadar!

Şaşma! Kimi Rusya da Lenin için ağlarsa;

Kan aksa da özümüzden,
Hiç dönmedik sözümüzden..
Şu Dünya’nın gözümüzden,
Silindiği gün gördük biz!

Defterlerin sırçalanıp,

Sanki bir hayale adanmış ömrüm,
Tek bir yüzün kalmış arka sayfada.
Bir eski albüme benziyor gönlüm,
Hep bir hüzün kalmış arka sayfada.

Tüm kareler sanki canlı cenaze,

Sözün bittiği yerde,
Seni yitirdim artık
İçimdeki mahşerde,
Seni bitirdim artık.

Zaman şansına uydu,

Kusur aramazdı insan insanda,
Saygının, sevginin adı başkaydı.
Son derece cömerttiler ihsanda,
Bilge kocaların şadı başkaydı.

O devirler ne muhteşem yıllardı,

Tünelin ucunda küçük bir ışık
Daha ötesini göremiyorum.
İşler umduğumdan daha karışık
Yarın ne olacak bilemiyorum.

Sensiz yaşamaktan usandım bıktım,

Sinop Kalesinde açılmaz gedik,
Beyzadeler akıl edemediler.
Geldikleri gibi gitsinler dedik,
Araçları haşat gidemediler.

Önce Tersane’den hava aldılar,