Jawa marka bir motorum vardı.
Kırmızı renkli,iki tekerlekli...
Sadece rüyalarımda binerdim ona.
Dolaşırdım özgürce,hiç durmadan,
Kurallara uymadan.
Şimdilerde hiç göremiyorum onu.
Ey ulu hakan Sultan Abdülhamid-i sani!
Çöktü senden sonra Devlet-i Âli Osmanî
Devleti on yıllarca koruyan koca sultan,
Uyduruldu hakkında onlarca yalan dolan.
Senden evvel bu dünyadan gidersem
Kerem et,unutma beni sevdiğim.
Bir gün aniden sana v(e)da edersem,
Kerem et,unutma beni sevdiğim.
Bak dökülüyor yapraklarım bir bir,
Ne zaman bir umut yakalasam sularda
Terk etti beni sular,nereye baksam kar
Bir bergüzar bıraktım sana uykularda
Yaladı yüzümü bu uykularda rüzgâr.
Benim kim olduğumu biliyor musun?
-Hayır,senin kim olduğunu bilmiyorum
Ama kendi kim olduğumu biliyorum.
Bir garip yolcuyum ben,
Âşık Veysel’in dediği gibi:
Eski tadında değil artık tuz
Yoruldu denize koşan ırmak
Kız oğlan oldu,oğlan kız
Bir hüzün düştü toprağın kalbine
Pencereler çaresiz.
Şu üç günlük fani dünyada,
Haram lokma yiyemem.
Kulaklarımı tıkayıp feryada
Adam sen de diyemem.
Yaratana karşı suç işleyemem,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!