Şiirler yazdım ben yıllar yılı
Ancak olmadı kimseye
Ne zararı ne de faydası.
Fakat bir gerçek var ortada
Yazdığım şiirler içimin aynası…
Haramiler kesti yolumu
Aldılar elimden gülümü
Unutmam ben bir an ölümü
Yeme kendini için için
Ölüm,Allah diyen için
Ak köpüklü sel gibi yalçın kayalardan çağlarsın
Sökersin ağaçları kökünden,
Oynatırsın kayaları yerinden…
Önüne ne çıkarsa sürükleyip götürürsün,
Söküp atarsın içimden.
Sevgilerimi,umutlarımı,mutluluklarımı…Sonra
Sosyalizm,içine zehir katılmış bir baldır,
İçine komünizm gizlenmiş kızıl bir yoldur.
O mankurt başlı sosyalistler şimdi nerede?
Boğuldular komünizm denen kirli derede.
İnsanın bir zâhiri bir de bâtıni dünyası vardır
Zâhiri dünyasındaki dışsal yaraları görüp
Saracak çok hekim vardır da
Bâtıni dünyasına inip içsel yaraları görüp
Saracak hekim yoktur ne fayda.
Her ağlayan yürekten ağlamaz,
Ağlarken kimi
Sesli ve keyfinden
Kimi de acılarını gizlemek için ağlar
Sessiz,içten ve derinden.
Yaşlı gövdesine giren kurdu
Çok geç fark etti ihtiyar çınar.
Şöyle biraz sallandı ve durdu
Lodostan çok sert esince rüzgar.
Dallarını görürdü hor hakir.
Çocukluğumdan fiziken çok uzaktayım
Fakat ruhen iç içeyim onunla her zaman.
Ruhumun en kuytu yerindedir çocukluğum
Çıkar bazen pencereye
El sallar bana’’gel gel’’ diye
Hezene de Mehmet Hoca hezene,
İsyanım var benim bu bozuk düzene…
Duydum ki hakkımızda ferman yazılmış.
Kimi pek sevinmiş,kimi de çok üzülmüş.
Selam olsun hakkımızda ferman yazana.
Selam olsun hem üzülene hem sevinene…
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!