Kubilay Enginol Şiirleri - Şair Kubilay ...

Kubilay Enginol

Heykeltıraş, heykelini bitirdi
Baktı eserine bir kaç adım geriden
Yüzünde hafif tebessüm
Gurur duydu yaptığı işten
Ressam, çizdi ırmakları, dağları
Yollar, evler,harikaydı

Devamını Oku
Kubilay Enginol

Ulu çınar
Yaprakları, bir başka hışırdar
Rüzgar olunca,sallanır ağır,ağır
Mağrur, muhteşem yaşı hemen,hemen bir asır
Çocuk yattıkları yerde
Sevinçle gösterdi dedesine

Devamını Oku
Kubilay Enginol

Vapur,Salınarak Yol Aldı

Bütün Yorgunluğuyla,Mahmur

Herkes Yatmıştır Belki de

Devamını Oku
Kubilay Enginol

Stalin'in tavuğu!
Bir avuç buğdaya, verdi tüylerini
Cascavlak kaldı,haberi yok
İki, üç buğdaya geçti siniri
Zannetti kendini tok
Ah tavuk, vah tavuk

Devamını Oku
Kubilay Enginol

Giden vapurun arkasından el salladın sanki
Son ayrılışımızda veda eder gibiydin
Son görüşmemiz olmayabilirdi belki
Beni yalnız bırakmayıp, keşke gelseydin

Konuşur, hallederdik sorunlarımızı

Devamını Oku
Kubilay Enginol

Sessizce sevdik birbirimizi
Gözyaşlarımız aktı yüreğimize
Gözlerimiz söyledi sevgimizi
Kavuşamayacağımızı bile, bile
Geceleri Ay' ı görürüm
İçim bir başka yırtılır

Devamını Oku
Kubilay Enginol

Sır, sır ile kaplanmaz
O zaten Aynadır
Gördüğün her şey sırdır
Görebilene Aşkolsun
Ayna var, göresin suretin
Bak, sırların birisi sensin

Devamını Oku
Kubilay Enginol

Salkım söğüt, dallarını
Hışırdatır kollarını
Alır dünya hararetini
Onun dibine gömün beni

Mutlaka etrafında su vardır

Devamını Oku
Kubilay Enginol

Ben Hizan köyü öğrencilerinden gördüm
Sevdiğini gözünden öpmeyi
Duygu güruhunda boğuldum
Görmedim böyle insan sevmeyi
Gözümsün dercesine öptü
Yeliz öğretmenini gözünden

Devamını Oku
Kubilay Enginol

LEZZET AĞAÇLARI EKİLİ
SEDEF BÜFENİN VAHASINDA
HEPSİ DE SEÇİLİ
BU GÜZEL DÜNYASINDA
BİR KÖŞEDE DÖNER
YEMEYENİ PİŞMAN EDER

Devamını Oku