Melekler şehri
Benim minik dûnyam
Çiçekler doludur pencereleri, bahçeleri
Buraya doyamam
Dostlarım vardır
Kâhpelikten uzak
Sokakları Arnavut kaldırım taşlı
Benim güzel şehrim
Modern sokak lambaları
Benim vazgeçilmezim
Sarhoş olmaz, sokaklarında
İçen âdâbıyla içer
Kişi bu dünyadan gitmeden
Hakkında düşünülenleri bilmeli
Hiç iltimas etmeden
Karne gibi önüne serilmeli
Bedenden geçtim, Ruh'u vardım
Gördüm ki yanımda sen vardın
Bedenler yok! Kavuştuk yine
Baktım artık olmayan hayaline
Avucumda bir su damlasısın
Şimdi
Portakal Çiçeği 2
Günbatımını Esvap Yapmışsın,Üzerine
Şen,Şakrak Daldan,Dala Geziyorsun
Bir Amber Sürmüşsün
İnsanı Kendisinden Geçiriyorsun
Polis memuru güdük
Boyu kısadır
Akademiye nasıl girdi?
Hâlâ sırdır
Neşe kaynağı günlük
Güreşte çok birincilik
Hasret Özlemi Doğurdu
Özlem Hep Özlenen Oldu
Yüreğine Kovalarla Merhamet Doldurdular
Taştı Gözpınarlarından,Sular
İki Melek,Neşeyle Yıkandılar
İpek Saçlarına Uzandılar,Uyudular
Dolunay, makbule daha yaklaştı
Bir avucu sımsıkı yumuluydu
Uzandı açtı avucunu
Gitar teline sarılı notta
Peteğin bir'i gitti dördü kaldı
Düşündü, anlamlandıramadı
Papatyalar getirdim sana
Güzellikler ülkesinden
Fal baksan
Seni seviyorum çıkar hepsinden
Sevgiler getirdim sana
Parıldasa denizin üzerinde yakamozlar
Anlarım ki, artık akşam olmuş
Daha bir yakın görünüyorsa yıldızlar
Anlarım ki, eh artık vaktimiz dolmuş
Her şey hayal değil mi dünyada
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!