Kubilay Enginol Şiirleri - Şair Kubilay ...

Kubilay Enginol

Zamanı derde kor eyledim
İkisini de yakıp kül ettim
Hayatı soframızda taam ettim
Gönül penceremden başka nem kaldı
Aşk beni mum eyledi
Yaktı, yaktı bitirdi

Devamını Oku
Kubilay Enginol

Baharla Birlikte Kolkola Geldi,Filiz
Yaprakmı Olacak,Çiçekmi Esrarengiz
Gün Geçtikçe Serpilip Büyüyecek
Ya Koklanacak,Ya Gölgelendirecek
Yeşil Rengiyle Küçücük Bir Yaprak
Belli Oldu,Çiçeğe Şemsiye Olacak

Devamını Oku
Kubilay Enginol

İçimden vapurlar geçer
Şık hanımlar, beyler
Sırlı ince bardakta çay içerler
Hepsi mutlu, neşeliler
Meltem saçını okşar bir güzelin
Martılar şaklabanlık yaparlar

Devamını Oku
Kubilay Enginol

İçmeyipte taş mı olalım
Yar’in ayağına turab mı olalım
Olmuşuz yardan zaten tarumar
Bırak, efkar dağıtalım

Zaten taş olmuşuz yar-i beklemekten

Devamını Oku
Kubilay Enginol

Suya Koydu Bademlerini
Kabuklar Yumuşasın,Soyacak
Ovuşturdu,Buruşmuş Soğuk Ellerini
Bademler,Hayalleri Gibi Bembeyaz Olacak
Buz Koyacak,Dolduracak Tepsisine
Dolaşacak,Keyiflenmiş İnsanların Arasında

Devamını Oku
Kubilay Enginol

Gonca Bir Gül İdim
Amcamın Oğlu
Kopardı
Solmayayım Diye Çok Uğraştım
Olmadı
Utandım,Sokaklara Kaçtım

Devamını Oku
Kubilay Enginol

Suretin, güller arasında gonca gibiymiş
Tüm benliğin hep tebessüm edermiş
Gönül gözün sanki bir güneşmiş
Tanımak istedim seni, tebessüm Sultanım

Dergahında Arslan ile Ceylan kardeşmiş

Devamını Oku
Kubilay Enginol

Diken gül’ün dostudur, aynı zamanda meftunudur
Hoyrat ellerden koruyucusudur
Diken olmasa, gül olur korumasız
Nazenin dalını kopartırlar apansız

Gel gül senin dikenin olayım

Devamını Oku
Kubilay Enginol

Gözyaşlarım kurudu, inci oldu
Al, hepsi senin olsun
Yüreğim elemle, kederle doldu
Aldırmıyorsun, işte sen bu ’sun

Yeminler edersin, sözünde durmazsın

Devamını Oku
Kubilay Enginol

GÖZLERİMİN DERİNLİKLERİNDE

Bir cennet var
Gözlerimin derinliklerinde
Rengarenk kuşlar
Mutluluk içinde uçuşurlar

Devamını Oku