Biz de mevaliyiz Yezid gözünde
Hüseyin kervanına katılanlarız
Zulmün sancağını diken yurduna
Hak için divana duranlardanız
Susuz çöllerdeyiz, sılamız Kerbela
Hûû...
Hak ile hak olup gönlümüz aydın,
Şeytan yok, nefsimizdir bizi yoldan eden.
Ya Ali! Kudret Hakk'ın, zulmet boş bir hayal,
Derman O'dur, dert O'nun elinde!
Bir dem geldim pir eşiğine yüz sürdüm,
Dedim: "Ey can, bu yol nereye varır?"
Güldü: "Varılmaz, varılmaz!
Yol dediğin, yoldaş olmaktır erenlere...
Testiyi kırdım, hakikate daldım,
Dara durdu Mansûr, Hakk'a niyazı,
"Enel-Hak" sözü bu aşkın sazı.
Zâhidler kılıç çekti, erendi özü,
Dicle'de yandı kül, gönüldür yazı.
Kırklar meclisinde sunuldu aşı,
Dudaklarda bir sır, "En-el Hak" deyu
Yankısında Bağdat'ın taş duvarları.
Aşk ile tutuştu, ruhu derunu
Sıradan bir akılın anlamadığı
Ayaklar pranga, eller kan revan,
Bir darağacıyla söylendi adım,
İpliğe dizilmiş cümle âlem.
Tenim harflere döküldü,
Kelimelerim kanadı kırık bir kuş...
Ben ki ateşin sözüyüm,
Kaos, kriz ve döngü,
Kaybolmuş bir devrime benzerdi yüzü.
Savrulur arşa, savrulur külü,
Aynı anda yaşar dünü, bugünü.
Aşkın şarabından mest olmuş gezer,
Bugün dosta sual ettim,
Batını zahir eyledi.
Varıp kelam eyleyince,
Sırrını ifşa eyledi.
Seyran edip âsumândan,
Horasan'ın göğünde üç gece dolunay,
Kızıl bir yıldız gibi düştü toprağa.
Dedem rüyasında gördü o nur yüzü:
"Bu çocuk hem dilsiz, hem de gönül sultanı."
Anam loğusa kanıyla kırk gün yıkadı tenini,
Hazan yağmurları çok erken yağdı,
Yaprak sararmadan toprağa düştü.
Bir burukluk içime ansızın çöktü
Yazın neşesi silindi, gitti.
Gökyüzü ağladı sessiz sakince,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!