Sırta binmek ne güzeldir keyifle
Sen benimsin diyen
Geldi girdi gönlüme
Ne gam ne keder eder mi hiç kendine
Alem-i keyf yapmaya başlarken, derdi verdi özüme:
Bir de görsen özümdeki közüne
Sivas’ın dağları karla büründü
Yiğidim aslanım üşümem diyor
Bayrağı kapınca önde yürürdü
Yiğidim aslanım hep biriz diyor
Memleket derdine kendini yaktı
Yaralarım kanamaz ki dışarı
Kan değildir, akan hep gözyaşları
Kimse görmez, akıtamam dışarı
Yüzüm güler, içimdedir hep sızı
Anlatması zor oluyor dertleri
Sizi Seviyorum
Ne tatlısın sen öyle
Baktıkça bakasım gelir
Gözlerin ta derinliklerinde
Bir mıknatıs var sanki
Çekiyor her an beni
Sızlanma be hey kardeş
Bir de görsen insanları
Koşturanlar ayrı telaş
Gör ağlayan insanları
Dünya gözü görmez bir kez
Şoför Kardeş
Geçtiğinde direksiyon başına
Gece gündüz gidiyorsun o yolda
Unutma o arkandan bakanı da
Hız yapıp da üzme seven canı da
Uzattım elimi tutsan diyerek
Gözüne bakarken güzel diyerek
Ne de tatlı dilli bu kız diyerek
Hadi bir çay verde içelim dedik
Yüzüne bakarsan kaş göz yerinde
Sol yanımda bir dert var
Güneş yüzü, göstermiyor gönlüme
Kışın yakar oldu, yazında buz eder
Ömür törpüsü gibi vuruyor, yüreğimin tamda üstüne
Ciğerimi param parça ederken
Yakar yıkar bendimi
Sömürü düzeni kuran beylerin
Geçimi dirliği iyidir sanma
Sinsice yaklaşıp akıl verenin
Aklına uyarak sakın ha kanma
Hedefte insanın kanını emmek
Bu gün yine sonbahar, hayatımın son demi
Estirirken rüzgarı yüreğime vuruyor
Herkese soğuk değse, yüreğimde sam yeli
Dünya gelse üstüme, gönlümde her an durur
Aklıma hiç gelmezdi, yükseklerden bakmayı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!