Gül dalında güzeldir, koklamayı bilene
Vakit saat gelince, gelinliği giyerek
Salınıpda giderken, bir yiğidin evine
Kurutmadan gülleri, sevmeyi bilmek gerek
*
Tomurcuklar açarak, filizler boy verirken
Sevmeyi bilmeyen gülü görünce
Aklım gitti oldum deli divane
Çektirmekmiş amaç cefa sürünce
Deli gibi oldum ömrüm virane
Aklım gitti oldum deli divane
Tut öğretmenim tut küçük elleri
Bana beni bana sevmeyi öğret
Kötüden kaçınan güzel dilleri
Bakarken gözümle sevmeyi öğret
Gönlüme hakikat rehberi eksen
Sigarası yanarken yüreğim yandı
Baş dan çıkar duman gibi dertleri
Çiğeri yaralı gözü sürmeli
Ağlayan gözlerle çeker dertleri
Körpecik yavruyken gönlünü vermiş
Karanlıkta kalarak, korkuyla yaşıyorsak,
Yüreklere huzur veren güzelliği,
Gelin gün yüzüne çıkaralım.
Dünyayı geniş sansakta, yüreğimiz daha da geniş
Boş hayallere dalarak, daraltmayın yürekleri
İçinde filizlenmemiş bir sürü güzellikler vardır.
Gökte yıldız kadar, şiir kitabı
Süslenmiş laflarla şiir yazılmaz
Yüreğe dokunan var mı hitabı
Rafları dolduran kitap yazılmaz
Yumurtayı kıran, canlar bakarken
Sıkıntıdan patlayıp, şaşkın gibi gezerken
Herkese sitem edip, yüreğini ezerken
Şu dünyanın derdiyle, güzel candan bezerken
Sahibine dönerek, huzuru aramıyor
Sanma ki çok büyüksün, kibirlenip durursun
Silahtan duman çıkıp ışıltıyı yayarken
Gül takılı namlular, zil takıp oynar oldu
Sanma ki akan terdir, kızıl kanlar akarken
Annesiz tüm çocuklar, her gün saçları yoldu
Çöl deryası içinde, simsiyah akan sular
Çocuk olsam avaz avaz haykırsam
Korkusuz günlerim, şimdi nerdesin
Önüme çıkandan hesabı sorsam
Aklımı alanlar, şimdi nerdesin
*
Kedi oldum, korktum her gün fareden
Şimdinin değerini, öğrenseydim ya dün.
Bu gün insanlarda gam, keder olurmuydu hiç?
Ama öğrenemedim demek ki bir şeyleri
Neydi ki öğrenemediklerim?
İnancı, ahlakı, sabrı, konuşmayı, okumayı, sevmeyi, sevilmeyi
Hakkı, hakikati, adaleti ve de insanlığı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!