Vara vara vardım bizim eski mehleye
İçim hüzün doldu dertlerimi anlatsam
Geçmişi andıkça hasret kaldım eskiye
Gözlerim aradı bende nasıl anlatsam
Her bir yana döndüm şaşkın şaşkın bakarken
Bir bakalım, bizim evin halına
Çoluk çocuk hepisi de bir hava
Gece gündüz ediyorlar hep kavga
Bizim evde eksik olmaz bir bela
Akşam olup karanlıklar basınca
Bizim köyün eşeği, çayır çimen dinlemez
Tepinirken bir görsen, hemen her gün anırır
Utanmayı bilmiyor, sevdiğine gülemez
Sen güzelsin dedikçe, hemen her gün anırır
Yükü çekme kardeşim yakışırmış eşeğe
Biz kendimiz yapardık oyuncaklarımızı
Kâğıttan gemiler
Tahtadan arabalar
Bazen de söğütten düdükler
İstemezdik babalarımızdan bir oyuncak.
Kendimiz yapar, kızınca da kendiniz bozardık.
Öyle bir milletiz ki, bizlerle oyun olmaz
Mazlumlara candan dost, dostluğa doyum olmaz
Uysal gibi dursak da, aslanla güreş olmaz
Çelik yaya dokunma, çarparsa iflah olmaz
Adımız Türktür bizim, sevenin gönlü doymaz
Biz Türkler!
Biz yan yana, yana yana oturduk
Aramızda gönül bağı olmadı
Selamsız sabahsız geldik somurttuk
Aramızda yeni günler olmadı
Doğmuyor güneşler, olmadı sabah
Zaman nedir mekan nedir bilmeden
Ağlamakla heba oldu şu ömrün
Uzun yıllar bir kez olsun gülmeden
Dertler ile boşa geçti şu ömrün
Ecdattan habersiz alırsan karar
Boş laf ile ötüp durma ortada
Dilin değil aklın fikrin çalışsın
Ilim irfan diye hizmet yolunda
Varsa aklın fikrin her gün çalışsın
Kaldıralım seni beni ortadan
Boş Teneke Gibi Ötmeyin
*
Kabardı nefisler, düştük lafın peşine
Yıllar yılı laf oldu, kor düştü yüreğime
Uzaktan uzağa bak, k/inleşmeler başlarken
Yüreğimin içinde, günlerce depreşirken
Boş versem dünyanın gamı kedere
Ömrümce huzuru arar dururum
Her günüm benziyor kötü kadere
Gönlümce huzuru arar dururum
Yüreğim delirdi benzer eleğe




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!