Kazım Üçok Şiirleri - Şair Kazım Üçok

Anlamaz seni
Tarihini bilmeyen o kara yobaz
Anlamaz
Türk olmanın erdemine ermeyen
Ülkesini sevmeyen, bayrağını sevmeyen

(Ortadoğu’da Din ve Mezhep çatışmaları üzerine)
*

Ne diyor o kutsal kitap
Ne diyor Yaradan;

Ellerim İstanbul
Başım Erzurum benim
El değmemiş koyaklardan
Nergisler goncalar derlerim

Ben böyle değildim eskiden
Böyle yıkık böyle viran değildim
Yıkılmışım dağılmışım saçılmışım
Aşılmaz bir dağ zannederdim kendimi
Gel gör ki çok kereler aşılmışım

1. Bölüm; Çocuklara Sesleniş;

Ey çocuklar
Balonlarıyla, bayraklarıyla
23 Nisanları bayram eden çocuklar
Nerdesiniz?

Üstümüze inerken acılar perde perde
İsyan etmemek mümkün mü kokuşmuş bu âlemde

Zaman öyle bir zaman ki kendi öz ruhunu yitirmiş
En güzel türküleri bir hoyrat sürükleyip götürmüş

Kar yağdı yollara gülüm
Bir dilek tut çabuk gelem
Bırakırsa beni ölüm
Bir dilek tut çabuk gelem

Şu dünyanın dertlerinden

Eğer bir keramet olsaydı
Sakalda, saçta
Gittiğimiz berber salonlarında
Olduğumuz her tıraşta
Kestirip atar mıydık hiç

(B. Ecevit’in “Yarın” şiirinden esinle)


Göğün mavisinden
Rüzgârın esmesinden belli

Bir acı var dinmiyor
Bir yangın var sönmüyor

Bir kapı var açılmıyor