bir kavalın sesidir, yankılanır uzaktan,
bağ bozumu toprakta, dökülür gözyaşları.
ağaçlar boynu bükük, derenin rengi gri,
sevgiler tırpanlanmış, kan kusuyor şafaklar.
hani, türlü gizemler hep ruhunda gizliydi,
gözlerinde sevdalar, binbir renge girerdi.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
