Kağan İşçen Şiirleri - Şair Kağan İşçen

Anlamsızlık Yüklü

gözlerinde hiçbir yer bırakmadım
kınayacak yer ayrılığa
hiçbir fikre sığmaz
seni düşlemenin ardından gelen

anlaşılmazlığın gösterişsiz kıyısında
kadrini bilmediğimiz
daracık sokakların o en samimi kasveti
bir mutsuzlukta yol aldık öpülesi
bu bizim tutukluluğumuz

unutma dedim
mevsimlerimi anla
dört dön bana aşk

hergün çocuklarla konuşurdum
uzaklaşmak için boş çerçevesinden
ölüm suretli yorumsuzluğumuzun

şimdi ortalık süt liman
seni mi beklemiyorum diyorum

bir anını da
bana ayır küçüğüm
çocuklaşayım yıllar sonra
saklama dişlerininin gediğini
başını öyle yere eğip
gamzelerinde hep geleceğim günün rüyası

her yer ellerin
vefa terzisi olmuşsun
yüreğinle sevgiler biçen
uzaklaşmayan uzaklığınla
büyülersin özgürlüğümü

sensizlikse geleceği kentin
bu şakaklarıma yığılan sorular da ne
herşeyde duruyorsun soluksu
kıpırdayamam çakıldım kaldım
son duraklarımı tükettim
tüm biletlerim sana...saçlarına...

bir 'sen' gördüm
içinden mut çıkaracak
hiç eski bir
eski bir'im kalmamıştı
bir
im

ilk akşamın derdindedir kuşlar
sensizlik soframda yalnızlık bereketi
sakallarımda geçmişte kalmanın ağırlığı
bakışlarımda yokluğunun esmer yelkenli ezgisi
tükenmez asi renktir etimin sıcaklığında
çocukça bir yaradır kanar sandık sandık

eski bir geceyarısının tekrarıydı
gidişin
hiçbir şey düşündürtmüyor yıldızlar
üşüdüğümü anımsıyorum yarım yamalak
göz kapaklarım dünya kadar ağır
hayata kapanırcasına