ayrılığın güneşi, gözlerimi bağlıyor
karanlıkta bir yolculuk beni bekliyor
ardımdan kızılca kıyamet kopuyor
o son hali hayalimden gitmiyor
ayrılığın güneşi, gözlerimi bağlıyor
ah o güneş gözlerin
yedi deryayı bir yudumda içtim
yine de sönmedi alevim
daha yok mu, yanar yüreğim
ateşin suyu yaktığı yerdeyim
kavursa da beni
yoksa sen
çekoslavakyalılaştıramadıklarımızdan mısın
lanet olsun
aşk da böyle bir şey
herkesin dilinde bir tekerleme
ilk kez söylendiğinde doğru
benim için gülümse
inci gibi parlasın gözlerin
hani bir dert üzerine üzerine gelirse
acı ile yansın yüreğim
bilemezsin ne de çok isterim
gecenin en güzel vaktinde
dalmışken hayalinin resmine
gider de
kırar mısın düşlerimi
yoksa bir rüya gibi
sonsuz gecenin en uzun yerinde
gelenler gidecek bir gün
ölümüne aşkların şiiri kanla yazılır
gözyaşı ile okunur
yine de gökleri saran bir ateş vardır
can ikizim
çok yalnızım
üşür müsün yoksa toprak altında
etrafını karanlıklar mı sardı yoksa
tutsak mısın ecelin koynunda
acı mı çekersin yoksa azap gününde
kalbimde kurşun sesleri
bak işte öldürüyorum seni
ey sırça köşkün masalsı gelini
tükeniverdi kalemin mürekkebi
kan ile yazıyorum adının son hecesini
birazdan gezineceksin tüm bedenimi
çiçek tohumlarım vardı
toprak yoktu
ne yana baksam çöl
ve bulutlar yoktu
çiçek tohumlarım vardı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!