yürümek istiyorum bugün
sadece yürümek
koltuk değneklerim olmadan
her iki adımda bir yere yıkılmadan
yürümek istiyorum bugün
bir kadın değil sanki
taştan yalnızlık mabedi
eteklerinde günahkarların gözyaşı izi
çıkmaz mutlulukların nihayeti
o kadar ulaşılmaz ki
yağmurları beklerken sevdim seni
bulutlar gelmedi, sen gelmedin
ben ağladım, sen yağmur oldun
bir insan böylesine kaç yağmurla ıslanır bilir misin
bilemezsin lanet okumadan kaç mevsim bekler insan
tepeden tırnağa kanıyorum ben
damla damla dökülüyor mutluluklarım
acılar sarıyor etrafımı
büyük bir yangın yeri yüreğim
alevlerim var damarlarımda dolaşan
hangi deniz söndürebilir beni
kırılan en tehlikeli şeydir gurur
yıkıldı köprüler
istese de kalbim dönemiyor
ezelin ta en dibinden
öylece bakıyor
yaşaran gözleri kan
cennetin kapısında bir dilenci gibi
kalbim yakarışlar cehennemi
ateşler dökülüyor dilimden
bir damla su için yanmışım ta en derinden
sen eksik olma dedim
gelirken her şeyi geride bıraktım
geçmiş hiç yaşanmamış
senden sonrası hiç olmamış olsa da olur
sen eksik olma dedim
aşk
bir üvey anne gibidir
kölesi olursan seni sever
ama ona isyan edersen
gözünün yaşına bakmaz...
hayat ağacından düşer yapraklar: yeşil ve sarı
sana sıra gelmez mi sanırsın
vaden ne tam ne de yarı
hayat ağacından düşer yapraklar: yeşil ve sarı
sen uslanmaz mısın
aklında bir insan tut
kalbinden başkası bilmesin
her şeyi onun için yaşa
geriye hiçbir şey kalmasın
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!