*İlk gözyaşımdı; uzaklara düştü...
Sorup durma, deşme yaramı be hey!
Gönlümün küllenmiş Kerbela’sıdır sorduğun!
Adım adım gölgem olup hayali;
Her âşıkın, bir mâşuku varmış
Akar gider, çırpınır dururmuş sular
Sere serpe baştan başa, uzayıp gidermiş
Yastığı taş olurmuş.. ve onunmuş yollar
Yüreğinde, deryaya yol bulma sevdası yatarmış
..Yan ki yüreğim, derde derman var
Değişti herşey gülüm
Zaman başkalaştı.
Yahut, başkalaşanlar
Onu başkalaştı sandı.
Uykularım bile değişik;
Misafirim olmaz göz kapaklarıma.
*M. Ali Çolak abiye...
Gökte melekler bile hep onlara imrenir
Gün gelir, perde açılır, “Firdevs’e buyrun! ” denir
Mücrim bir gedâ, İlahi! Af kapında;
Hicaptan başı önünde, iki büklüm...
Pervaz edip uçacakken göklerde
Toza-toprağa bulandım, düştüm..
Rahmet deryandan n'olur,
Rüzgarlar ters yönden eserse birgün
Ahdim var inan, dönmeyeceğim
Hayat, olsa sürgün üstüne sürgün
Ahdim var inan, dönmeyeceğim
Sevda ile dolmuş şimdi, yüreğim
Zevk almak değil, azizim, yaşamaktan âciz millet
Bir yığın illet sarmiş ki bünyeyi, gel de sabret...
-2000-
Söyleyecektim; neden ruhumda bin hafakan
Sarsılıp parçalanıyor hissiyatım her an
Hani ufka dalmıştı ya, gözlerim derince
Hasretle geçen günlerimi bir bir söyleyince
Suskunluğuma ferman çıkmış;
Gönül evim, kilide mahkum.
Duydum; o ayyüzlü, selamımdan da bıkmış;
Şimdi hayat, bana zindan
Ruhumu emen vakum...
Ferman bana.. yerime siz haykırın!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!