İlyas Özkan Şiirleri - Şair İlyas Özkan

Gönlüm, gönlünde âsûde çiçek gibi açar
Duymasam sesini a gülüm, huzurum kaçar
Ayrılık hissi bilsen, ruhuma kezzap saçar
Tatlı nağmeler fısıldayıver kulağıma
Gönlüm, gönlünde âsûde çiçek gibi açar...

En güzel müfessirmiş, sen de zamanla anlarsın dehri
Kimine şerbet içirir, kimine yudumlatır zehri...
-2000-

Aşk deyince, ah! Kalem tutmaz oldu elim
Yutkunup kaldım, söz söylemez oldu dilim
Bu derde düşmeyenler, nerden bilsin hâlim
Gözyaşlarıyla hasret sulayan, garibim...

Gönlün, gör ki; gönlümü bağladı ardına

*2003 yılında; gurbet elde, aynı kursta
beraberliğimiz geçen Çağrı Cağaloğlu'na...

Çaresizliği, bin ızdırapla yaşarsın gurbette
Ağlasan, kimseler farketmez gözyaşlarını.
Gitsem mi, kalsam mı ikilemi var elbette;

Sensizlik zor, sensizlik hazan
Bahtıma kara bulutlar çöktü
Kış yaşadım, nice zemheri gördüm
Sensizlik zor, sensizlik hazan

*Bayram gelmiş neyime
Kan damlar yüreğime...

Yine bir bayram ah, ayrı geçti böyle!
Şu gurbet elde, memleket hasretiyle

Ayrılığın her saniyesi, sevdiceğim
En acı zehri yudumlar gibi geçmekte
Hasret çekmekse, tamam.. onu da çekeyim;
Her saniye, yüreğime; ok gibi geçmekte...

(16.05.2003

Yıllardır hasretim sesine soluğuna
Tahammülüm kalmadı gayrı yokluğuna
Gül yüzlüm, candan içre varlığım
Yıllardır hasretim sesine soluğuna

Eriyip bittim hicranınla, mum misali

Nasıl geçer hüzün nağmeleriyle geceler
Gel, bir de bana sor
Bir sevda ki hicranı ölümden beter
Yanar yüreğim; kor içre kor

Bir sevda: Tûr'un zirvesinde

Bir kere mâziye dönüp bakınca
Katmerleşiverse de hüznün
Bırak, aldırma gitsin, boşver...
Yâd edip de tâ geçmişe dalınca
Zonklasa da şakakların büsbütün
Bırak, aldırma gitsin, boşver...