İlyas Özkan Şiirleri - Şair İlyas Özkan

Gitme, n'olur beni böyle
Perişan, derbeder bırakıp
Ayrılık kolay değil öyle
Dönmeyesiye gemileri yakıp...

*Said Nevruz abiye...


Vatanları oldu;
Hakk’a hizmetin bayraklaştığı her yer.
Kimi zaman, Asya ortalarında;

Gülüne hasret duyan bülbül oldum gurbet elde,
Hep hicran türküleridir, bin ızdırapla dilde.
Dayanmaya mecal kalmadı, şu yorgun gönülde
'Gayrı gel! ' diyeceğim ya.. bilirim gelemezsin...

(24.05.2003

Vakit dolar, zaman geçer; derler, “Bu yerden çık! ”
Ellerinle kurduğun güzelim dünyayı yık...!

20.08.2003
Çarşamba
İlyas Özkan

*29/64: “Ebedì âhiret diyarı ise,
hayatın ta kendisidir.” (Ankebut S.)



Oyun-oynaş oldu, şu temelsiz hayat;

Uyumak vakti değildir devir, be nâdan uyan!
Yanacaksan, şu perişan ümmetin hâline yan!

23.01.2004
Cuma

* Efendim’e (s.a.v)

Bekliyoruz Sultanım, gözlerimiz yollarda
Gel! Hayatımız, tatlı ikliminle örülsün.
Sensizlikte bize; zemheri de bir, bahar da!
Gel ki Sultanım; gerçek huzura erilsin.

Birkaç damla gözyaşın hatırandır, ey dünüm
'Dün' olacak korkusuyla geçti inan her günüm

Şöyle bir baktım da geriye, tam yirmi üç yılım geçmiş
Geçmesine geçmiş de, ömrümden en güzel günleri seçmiş

Takılıp yollarda kalmaktan
Ufak şeylerin hesabıyla uğraşmaktan
Bir 'oh' deyip, bin 'âh' çekmekten
Usandim Allah'ım, usandım...

Şikayetim kendimdendir

*Caner Köktürk’e...


Hüzün, ilmek ilmek duyguları sardığı an
Gözyaşıdır âh ile hıçkırığa karışan