İlyas Özkan Şiirleri - Şair İlyas Özkan

İsterdim, yollarına güller saçmayı
Tatlı ikliminde, kelebekler gibi uçmayı
Solup burda, Senin bahçende açmayı
İsterdim, yollarına güller saçmayı...

*Numan Yapa’ya...

Nedendir ayrılıkların bunca acı oluşu;
Uğurlamanın bir dostu, yürekte sancı oluşu?
Mesafelere, hicrana hicran eklemek mi düşer?
Ayrılık ızdırabın bin hece beklemek mi düşer?

İrkilirim, ne zaman söz açılsa ayrılıktan
Parçalanırım, firakın elemi geldikçe hatrıma.
Hüzne gark olunca; neş'eden renk arama...
İrkilirim, ne zaman söz açılsa ayrılıktan.

(2002)

Ardına bakma giderken
Boşver.. önemi yok;
Bir kırık gönül, kalmış kalmamış

Tüm hatıraları sil at.
Unut gitsin.. farketmez;

Sen gittin; gidişin bana hüzün oldu
Her günüm, bin ızdıraplı gün oldu
Çileli günlerim; ağyara, bayram-düğün oldu
Sen gittin; gidişin bana hüzün oldu…

-2006-

Neden böyle delicesine geçiyor zaman
Unutmak kolaymış diyorlar; inan yalan

Sevdalara kıran girmiş; nasıl sevinilir
Deryaları boğan gözyaşı, kirpiğimdedir

Ölümle başlar yolculuk
En pehlivan bile gelir dize
Bilmem, biz mi üzülürüz gidene
Yahut giden mi acır bize
Ölümle başlar yolculuk

Göç var, Safrani, eğer bilseydin
Böyle şen-şakrak geçmezdi günlerin

Kimler kaldı geriye, sevdiklerinden
Bir sızı bırakır yürekte, her giden

Efendim’e... (s.a.v)

Efendimsin Sen, cânımsın; uğruna canım vereyim
İzin ver Sultanım; ömrümü, hizmetine sereyim
Gedâya bu lütfu bahşet ki; sultanlığa ereyim
Efendimsin Sen, cânımsın; uğruna canım vereyim

Cennet yamaçlarında dolaşır gibi;
Geçip gitti şimdi, çocukluğum.
Ah ki çocukluğum;
Ne tatlı, ne sevimli, ne de güzeldin.
Hasretin doldu ya gönlüme,
Benim için herşeyden özeldin.