İlyas Özkan Şiirleri - Şair İlyas Özkan

*Kızım Aslıcan Vildan’a...


Aramıza hoşgeldin yağmur gözlüm
Seninle genişledi gönül sarayımız
Gelişinle gözümüz aydın oldu;

Hem şakâyıkısın Sen, dağımızın
Hem gülüsün, ey Rasű l, bağımızın

Zaman bizi çok uzaklara attı
Hicranlara saldı, acılara kattı

Düşmelerden, sürçmelerden usanıp İlahî
Şu mücrim kulun, yine el açıp yalvarır

Tek kapı senin kapındır, bunu bilerek
İki büklüm, perişan... huzuruna varır

Harb yeri gibi yanmaktaysa yüreğim
Eğlenmekten nasıl dem vurabilir?
Tarifsiz hicranlarla dolunca benliğim
Mümkün mü, nasıl yerinde durabilir?

-2001-

Ne varsa dünyalık, hepsine vedâ edeyim
Sırtımı dönüp ardıma bakmadan gideyim

Siz de gidin, ey fâniler, hadi siz de gidin
İltifat yok bugün size, çekip gidin

Ruhumun heyecandan coştuğu anda ey yâr
Gel de pamuktan kanatlarınla gönlümü sar...
-2000-

Aynaya baktı yaşlı adam, çizgi dolmuş yüzü
Bir kısık ses kalmış geriye, işitilmez sözü
Bir iç geçirdi derinden, hey gidi gençliğim hey
Gitti ömür, bir kamburum kaldı, ne acayip şey

Hiç kimsecikler anlamaz beni, duymaz sesimi

* Tahir'in şahsında tüm Yusuflara...

Zalim, zulmüyle dâim âbâd olur mu sandın
Dur, az daha sabır;  kırılır çarkı cefânın

Kurdukları yalan dünyaları, harâb olur

Bir Selam Ver

Bir selam ver uzaktan; bileyim ne haldesin
Hasretle yanan gönlüm, artık huzura ersin

Gözlerinin mahkumuyum ben,

Bir Selam Ver

Bir selam ver uzaktan; bileyim ne haldesin
Hasretle yanan gönlüm, artık huzura ersin

Gözlerinin mahkumuyum ben,