İbrahim Yılmaz Şiirleri - Şair İbrahim Y ...

Gümrah ırmaklar akar ülkemin topraklarından
Gürültüsü bozkır gecelerini sulayan ırmaklar
Güneşin gölgesi yoncalara düşer bulutlardan
Solur beni gövdesinde asırlara kafa tutan çınarlar
Uzayıp giden menderesler çizer yüreğimde zaman
Gelincik tarlalarında aşkın ıssız gözleri

Hayat bu deme sakın
Hadi uzat ellerini
Hayallerinin en onulmaz yerinden
Siyah bulutlara değsin umutların
Bizim uyanmamızı bekliyor
Yalınayak karda yürüyen kangren ayakların.

Ayrılık anı yaklaştıkça zamandan
Boşalır duygularım guruptaki semadan
Çocuklar kumsaldan evlerine çekilince
Yıldırımlar korkutmasın rüyalarımızı
Geceyi çınlatan rüzgarın gamlı sesiyle.

Yalnızlığıma bir hayal gibi uğradın
Bir daha bakmadın penceremden
Hangi yıldızlı gecede saklısın
Gören duyan var mı seni
Beni hüznün dağlarında bırakıp
Gecenin rengine dalmışsın

Ne çağın hokkabazı oldum
Ne de fikrin cambazı
Özüm dosdoğrudur
Köklerim semada
Yalnız adalet önünde eğilir dik başım
Yeryüzünde gerçeklerle hesaplaşmada.

Daralmış umutlar bakmaktan yorgun
Dışarıda güneş tutulmuş sanki
Oradan bakınca küçülen dünyamızda
Renkler gözlerde solgun
Hırçın çocukluğum
Aklımda kalan kuklalarda mahzun.

Bilirsin
Her göğüsten tan çıkmaz sabaha
Bazen bir elma şekeridir hayat
Öyle kederliyim ki bugün
Bir saksıdan bakar tatlı yüzün.

Dün mazide kaldı
Yarın henüz çok uzaklarda
Sen bugünü yaşa cancağızım
Sonra aşkın hayali ağlar
Kızıl düş akşamlarda.

Uzak diyarlardan gelir sesin
Hıçkırıkların kulaklarımda
Sende benim gibi çaresizsin
Sakın sen benim için ağlama.

Dağlara bakıp üzülmüşsün sen

Ne zaman uzaklara dalsam
Hep sen gelirsin aklıma
Kalbime vuran damlalarda birikir
Yüreğime boşalan
Gecenin şuh demi,
Garip bir kuşun göğsünde çırpınan