İbrahim Yılmaz Şiirleri - Şair İbrahim Y ...

Bir bakış ki insanı çeker derinden derine aşka
Sükûn bulur çileler kalbinde sevdanın hükmü varsa
Gözyaşların söndüremezse kalbindeki yangınları
Sevdan yaşatamazsa mazide kalan hatıraları.

İşte o zaman tan vakti değildir aşkta zaman

Kırgız steplerinde taylar kişner
Çocuklar üşür dağların bakışlarından
Körsün dediysen
Görüyorum dişlerinin güzelliğini
Tüm görkemiyle süslüyor gazeller
Eylülde toprağın doğal resmini

BEN SENİ ÇOK SEVDİM

Maziyi hatırlatan köklere sarılmış gövdeler
Eskitilmiş resimlerde saklar bizleri,
Hayatın en ıssız noktalarından
Nehirler akar denizlere

Zulmün katmerli yüzünü gördü Harşit vadisi
Kan ter içinde düştü yerlere sis dağlarının etekleri
Teslim olmadılar ecele sabahın özgür çiçekleri
Harşit vadisinde yankılanan kahır seslerini duydum
Gördüm kurşunların kanun olduğu gündü yurdum
Kopardılar yıldızları kadınların gözlerinden

İçime dökülen ırmaklardan
Yeşil buharlar yükseliyor göğe
Aşkla çoğalan varlığın
Lapa lapa yağıyorken duygularıma
Gecenin teninde parlayan yıldızlar
Aşkın kilitli kapılarını açarlar

Dün mazide kaldı
Yarın henüz çok uzaklarda
Sen bugünü yaşa cancağızım
Sonra aşkın hayali ağlar
Kızıl düş akşamlarda.

Yosun rengi bir geceydi gözlerin
Sana akan zamanın kenarında
Penceremde vişne rengi rüzgâr ağlar
Hayatı öpen sessiz dudaklarında.

Yapraklardan sen damlarsın

Sensiz ateşlere bürünüp yanarken hayatın renkleri
Tufan gibi düşer geceye o sevdanın yanmış külleri
Hangi yıldızda gizlidir bahtımızın ahu falı kim bilir
Sevgilinin katresindeki sır yangın yerinden beterdir.

Renklerin dansı rutin bir geceyi saklar

Akşamı öper güneş körfezdeki denizde
Bir güz vedasıydı aşk rengi solan bahçemde
Baharı görür müyüm görmez miyim bu aşkta
Mecalsiz kalan kalbim sensiz çok yorgun hasta.

Aşksız geçen ömrümde figan oldu seneler

Tutuşan saçların değildi lambanın fitilinde yanan sensiz geçen yıllarım
imkânsız bir armağan gibi gelirsin diye her gün seni kalbimde yaşarım
Son bakışı içimde bırakıp gittiğin yıllarımdır lambada yanan mavi alev
Aşk sorgulamadan çalınca kapını yeryüzünü titretir seven yürek sesin
Sakın ağlamasın dayanamam aşkın hicran gecelerinde dalgın gözlerin
Aslında her gece kalbin duvarlarına çarpan dev dalgaların sesi sensin.