İbrahim Yılmaz Şiirleri - Şair İbrahim Y ...

Nehir hızla akıyor durduramadığımız hayatın avuçlarında
Ben sarmaşık yaprakları ekliyorum nehrin bulanık sularına
Adam bir tuhaf bakıyor bulutların dağlara çarpan kollarına
Görmek istemediğimiz renkte akıyor yeryüzünün kirli ırmakları
Ürkütülmüş taylar gibi gerilmiş delirmiş bir adamın yüz hatları.

Bana arzız tezler sunuldu yıllarca
Kimisi turuncu kimisi koyu kırmızı
Bir gün hafızamı ayaklar altına alan
Tecime hazır duyguları ıskalayarak
Kayıp bir zamanın dışına taştım
Gölgeler içinde indim ruhuma.

Duvarlar ah kalın yüzlü yosma duvarlar
Duvarlar hain tarihin arka yüzünün katili
Osmanlıyı ciğerlerinden yakan ateşin fitili
Duvarlar cetvelle çizilen sınırların tescili.

Adamlar gece gündüz karanlığı örüyorlar

Zulmü alkışlayanların imanı kâmil değildir
Saltanatı aşka tercih edenlerden ne beklenir
Asırlar geçse de üstünden zulüm acılarının
Yüreklerde Kerbela sızısı hiç dinmeyecektir.

Kalplerde paslanınca iman katmanları

Senden sonra ne gecem ne de gündüzüm oldu
Ömrümü ziyan ettim her bahar sensiz soldu
Şimdi anlıyorum ki mutluluk sen demekmiş
Sevda denilen duygu ölesiye sevmekmiş.

Senden sonra bir türlü gülmedi inan yüzüm

Tan vaktidir bizi geceden uyandıran
Düşer ayın harelerinden göğsümüze aşk
Sen yıldız yıldız çoğalırsın gecemde
En gerçek tanığım ellerindir
Uyanır yaprağı besleyen güneşle şafak
Bir lütuf gibi bakar güneşe gözlerin

Gözlerim bakınca evrene
Sessiz bir ağlayıştır bendeki adın
Sensiz her şey bir teferruatmış içimde
Aslında sen her şeyi özde sakladın.

Nice viraneler gördüm

Nerede dağıtılan bir nimet görsem, hak etmeyenler en öndedir
Ne zaman paylaşılan bir külfet görsem, en öndekiler en arkadadır
Yoğurdum ekşidir diyen hiç kimse gördün mü? şu fani dünyada
Ahlak adına mesafeler o kadar kısalmış ki, mutfakla tuvalet arasında.

Bu akşam yine yoksun hüznümle baş başayım
Derdim dağlardan büyük sensiz yine yastayım
Her taraf kapkaranlık yıldızlarda ışık yok
Sana nasıl anlatsam aşktan üstün duygu yok.

Gamlı gönlümden akşam düşünce saçlarıma

Karanlığın resmini sormuyorum sana
Açık renklerin kıvamında ara bizi
Taşardı renginden tüm dünyaya
Belleklerde kalan haykırışların öfkesi.

Bırak kendi renginde aksın gece