İbrahim Yılmaz Şiirleri - Şair İbrahim Y ...

Bir yaradılış öyküsüdür ellerim
Çelik bir tırpan gibi sallar yılları
Bir örsün harmanında dövülürken kalbim
Aşkın kanayan rengini yakar sevda şarkıları.

Adı yoktur içimdeki sevdamın

Arıyor gözlerim her yerde seni
Kalbimde beklerim her gece seni
Ne acılar biter ne aşk çilesi
Yakıyor ruhumu bir udun sesi.

Şarkımızın yarım kaldı güftesi

Görünen dünyamızda güya işler tıkırında sanırsın
Hesap sorulamaz doğan günün üstündeki yelpazeye
Yalpalamaz seken kurşunun hedefe uzanan menzili
Görkemli mabetleri andırır kâşanelerdeki hayatın renkleri
Sensiz kımıldamaz yaprağın damarlarında dolaşan iksir
Çok kere anlamlı kıldığımız hayat bize merhaba demez

Sokaklarında hayatın rahvan atları yok artık
Uyluklarına kadar işleyen dayanılmaz sızılar
Yaralar şehrin insanlarını
Bulvarlarında dolaşır kendine yabancı insanlar
Dinledikleri şarkılar ruhuna tahripkâr
Şiirde özneyi inkâr var

Açık bıraktım penceremi
Dolmadı kokun odama
Ne yıldızlar getirdi seni
Ne de dalgalar bana
Büyüyen çocuklarda gizlisin
Ey sevda sen nerdesin.

Morarmış ellerindeki gücü
kalbinde dermanı sızlar
dokuz beyaz sadık köpeği
Ve son yolcu
Hayatın sıfır noktasına doğru
kızağıyla yol alırlar.

Asi bir kalem ölü bir denizi çiziyor sırtından
Suların kanı akıyor kayaçların damarlarından
Haksız ortamlarda alışıla gelmiş düşler
Ortamı bir anda geriyor
Gizem dağların alnından bakıyor gecenin doruklarına
Gece sükun dolu sırları saklıyor

Önümde aşılması zor sıra dağlar
Efkârımda hasretin çıra gibi yanar
Mor menekşem kızıl gülüm
Sana giden yollarda tuzaklar var
Gözyaşlarını resmederken tutkularım
İşte bu gece ben yine yastayım.

Dalgın bir akşamın yamacında başlayınca yolculuğum
Evvelim yok zannederdim sensiz bakınca geceye
Bir tufanmış gözümde kıvılcım kıvılcım parlayan yıldızlar
Ruhumun mutantan aynalarını görünce alnımdaki secdede.

Aşkına kaldıraç olmuş dağlar ayaklanınca bedenimde

Gülmeyi unutmadan
Ağlamayı utandırmadan aşk
Gecenin ve evrenin huzurunda
Aşkı kirletmeden zaman
Zor zamanlarda aşka inanmak istiyorum.