İbrahim Coşar Şiirleri - Şair İbrahim Coşar

Rivayet var denizin ağladığına dair;
Yatağını bulan su dönüp geriye akmaz.
Sevda yangınlarında harman olmuş bir şair;
Elleri kanda olsa sevdiğini bırakmaz.

Bu gurbet seni benden götürecek bilirim;

Güneşe yürürken akşama vardım
içim dışım efkar dolu
rüzgar ve deniz
denizde dalga
dalgalar kızgın kumda
kızgın kumda yürümek zor

Neden verdin zalimlere bu kini?
Mazlumlardan kan soruyor Allahım!
Kin yüzünden kaybediyor kendini,
Yaralardan kan soruyor Allahım!

İktidarlar, iktidarın uğruna…

Ömür denen takvimde altmışıncı yaşım bu
Yaşanan bunca yılın gizleri gözlerimde
Dermansız dizlerime isyankâr telaşım bu
Yaşanan onca ömrün izleri yüzlerimde

Tel tel beyaza döndü saçımın pürçekleri

Aldığın nefestir içtiğin sudur
Ana candır, ana yardır, unutma
Karanlıkta aradığın nur odur
Kış ortası ilkbahardır, unutma

Doğduğunda sana bütün ilgisi

Çiy düştü üzerime, ıslandı nefeslerim.
Takvimler on üç Mayıs, üşüdüm sensiz annem!
Yok oldu birer birer bütün mukaddeslerim
Hayat denen mezarda kuşlar kefensiz annem!

Düğüm düğüm hıçkırık, dillerim bedduada

Aldanmayın sessizliğime benim,
Ruhum Karadeniz gibidir,
Deli dolu, dalgalı…

Bu gün de her günüm gibi durgun
Ruhum her günkü gibi miskin

Sevdana et ki minnet, / aşkta olma muhannet,/
Aşkta olma muhannet, / el âlem versin kıymet,/
El âlem versin kıymet, / minnetine devam et/
Muhannet /versin kıymet, / devam et /nazeninle

Aşkta olma muhannet, /yar heyecan eylesin,/

Tüm sevdiklerimi şimdi anarım
Allah gani gani rahmet eylesin
Aklıma düşünce kalpten yanarım
Tanrım mekanını cennet eylesin.

Anadan önceydi bana babannem

Unutalım yürekte biriken tüm kinleri
Bu gün hoşgörü günü bugün Mevlana günü,
Birleştirelim dostlar dünyadaki dinleri
Görmeyelim küskünü bugün Mevlana günü

Gel diyordu Mevlana kim olursan öyle gel