İbrahim Coşar Şiirleri - Şair İbrahim Coşar

Ölümün acısını yıllara dağıtsam da
Hasretin yüreğime çakıldı, yokluğunda
İçimdeki acıyı sabır ile atsam da
Resimlere hasretle bakıldı, yokluğunda.

Gideni göndermiyor, çıktığın arşıâlâ,

Engelli oldum diye sanma ki biçareyim
Hisler gözlerim oldu, eller dillerim benim
Dermansız dertlerime sabrım ile çareyim
Özlenen mutluluğa naçar güllerim benim

Karanlıklar içinde kalp başlar ışımaya

Bu gece delilik yapsam. Mesela
Bilerek yanlışa sapsam. Mesela
Bıraksam geçmişte yaşananları
Kapıyı ardımdan çarpsam. Mesela

Sokak lambaları derdim sorsalar

Kaan’a

Saatler sekiz on beş güneş gün sinesinde
Bir hayat start verdi Çevre Hastanesi'nde
Karanlık bir uykudan uyandı minik gözler
Hayat göz kırptı sana bu ilk cumartesinde

Gözlerim gözlerine bakarken başka biçim
Gözlerim hayalini ararken başka biçim
Varlığın da kıymetin korkuyla harmanlanmış
Yokluğunda bir anda yıkım yıkımdır içim

Oturdum başucuna kalkıver konuşalım

Allı turnam eğer yari görürsen
Ona selam sunduğumu bilmesin
Sakın deme yanlarında yürürsen
Yar adını andığımı bilmesin

Aklım diyor artık yari arama

Bana bir şiir yaz gönül sesinden
Gece kadar uzun gizemli olsun
Bana bir şiir yaz aşk nefesinden
Her hecesi kutsal önemli olsun

Bana bir şiir yaz çağlayayım ben

Kimimiz işitmez,kimimiz görmez
Bizler engelliyiz kusurlu değil.
Korkmayın bunlardan hiç kimse ölmez
Bizler engelliyiz kusurlu değil.

Bak gözüm görmezde resim yaparım,

Ne zaman aklıma düşsen
İstanbul yazıyorum güzelliğine
Martılar geçiyor üzerimizden
Gönlüm düşüyor yollarına
Sana geliyorum İstanbul

Ebedi gecesinde bu dönüşsüz seferin,
Kalbe acısı çökmüş bu gece sükût derin.
Her yürek kan ağlarken adı dillerde kalır,
Bu vatan için şehit düşen her bir neferin.

Üstünde Türk bayrağı, altında kutsal toprak;