İbrahim Coşar Şiirleri - Şair İbrahim Coşar

Yağmur ki damla damla akıyorken yaprakta
Gövdeye yürüyen su, çiçeğine can katar
Ey oğul! Mezar denen şu kabarmış toprakta
Babana baba olmuş büyük bir adam yatar

Allah ne istemişse yarattığı her kuldan

Hakkın yok beni böyle bırakıp da gitmeye
Daha ruhun secdeye varmadan yanındayım
Hakkın yok beni böyle sensizliğe itmeye
Gözlerim yokluğunu görmeden yanındayım

Hani sen yalnızlıktan karanlıktan korkardın

Ben sokak çocuğu.Adım Yadigâr...
Hangi cami avlusuna düşmüşüm?
Kundakta yüzüme yağıyordu kar,
Ben doğarken kaderime küsmüşüm.

İsim babam bilmem hangi polistir?

Dokuz aylık sürede beni kanla besledin
Dünya yüzü görmeden senin bağındım annem
Ağladıkça bağrına sevgi ile yasladın
Uykusuz gecelerde karlı dağındım annem

Her gece başucumda ninnilerle şakıdın

Baharım ol istedim, kıştan öte olmadın.
Senden önce çatlattı rüzgâr dudaklarımı.
Kar beyaz düşüm oldun, düşten öte olmadın.
Senden önce ıslattı yağmur dudaklarımı.

Kırmızı gülüm oldun, kalp kandı zaman zaman

Söz ettirmem saçlardaki aklara
Her bir telde yıllar gizli, aynalar
Onlar sabır etti azla çoklara
Her bir teli yaşam izli, aynalar

Hüzün sarsa güldürmese yüzümü

Sesiydiler; doğanın, aşkın nefesiydiler,
Bülbüldüler, gül için yollara döküldüler
Değdiler bam teline, başlarını eğdiler
Döküldüler, yandılar, ne ateş, ne küldüler

Gökkuşağı bezenmiş, nemli yaprağın zarı

Bu gün tüm dünyada babalar günü;
Sana anlatacak çok şey var baba!
Unutmuş insanlar yaşanan dünü,
Herkesin yüreği ahu zar baba!

Asla şerefine leke sürmedim,

Bu bende ki sevda bana muamma,
Dostane bakacak göz bulamadım.
Ben sana kör kütük aşığım amma
Bunu anlatacak söz bulamadım.

Gurbet yüreğimde ince bir sızı,

Dilinden dökülen her kelamını
Sünnet bildik yola çıktık efendim
Gönülden gönüle Hakk selamını
Minnet bildik, yola çıktık efendim

İnsanlık üstüne açıldı güller